Een gouden combinatie, alsook een regelrechte ramp.
Het is in menig huishuiden nogal een struggle: Je kind of kinderen niet teveel laten gamen. Ik denk dat vrijwel elke vader of moeder weleens dingen heeft geroepen zoals: “Ga nu maar eens buiten spelen!” of “Zit je nou nog steeds dat spel te spelen?!?” Het is een echt hedendaags probleem, wat naar mijn mening toch makkelijk valt op te lossen. In deze verse blog wil ik met jullie delen hoe je het dilemma “kinderen en games” het beste kunt tackelen, als een soort handig tip-blog van iemand die veel ervaring heeft met hoe je hiermee het beste om kunt gaan!
Ik wil eerst even beginnen met een disclaimer: Mijn tips zijn niet heilig. Een hoog opgeleide pedagoog ben ik niet, noch vind ik dat je al je kennis van 1 bron moet halen. Onderstaande adviezen komen wel voort uit jarenlange ervaring met dit issue, alsook heb ik er veel over gelezen en over uitgezocht. Zelf ben ik ook gameverslaafd geweest, waarbij ik hele belangrijke lessen heb geleerd wat wel of niet werkt. Iets dat ik nu in de praktijk heel goed kan toepassen bij mijn zoontje, met succes.
Daarnaast geef ik al zo’n 15 jaar drumles aan kinderen en volwassenen van alle leeftijden. In die 15 jaar heb ik op zeer regelmatige basis met veel ouders gesproken over hoe het met de kinderen gaat thuis qua dagindeling, vrije tijd en huiswerk. Daarbij gaat het ook heel vaak over games, vaak gepaard met uitingen van frustatie. Alle ouders doen hun best, en willen het beste voor hun kinderen. Veel ouders zelf hebben echter toch niet veel met games, laat staan dat ze er wat vanaf weten. Dus: Hoe ga je hiermee om? Onderstaande tips en adviezen kunnen hier mee helpen!
1. Doseer en reguleer van begin af aan
Dit is uiteraard niet alleen een tip aangaande games, maar met alles een goeie tip. Verbieden werkt averechts, maar zorgen dat er qua televisiekijken en gamen niet teveel gebeurt, is het reguleren ervan een goeie oplossing. Bij onze zoon hebben we met tv kijken van begin af aan dit gedoseerd, en daardoor is hij niet zo afhankelijk en gehecht aan tv kijken of filmpjes kijken. Hij vindt het wel heel leuk, en die keren dat hij dan eens een hele ochtend of middag filmpjes kijkt, zijn dan ook niet erg. Ik verstop zo nu en dan wel de controllers en afstandsbediening van de tv, om te voorkomen dat hij ’s ochtends al meteen achter de tv zit. Dit levert zelden een conflict op.
Met gaming is dit hetzelfde. Laat je je kind eerst uitgebreid en eindeloos gamen, dan valt het extra zwaar om dat dan weer af te nemen. Als je pas gaat reguleren wanneer je beseft dat het helemaal uit de hand is gelopen, ben je eigenlijk te laat. Dan is het een ramp en drama als dit ineens wordt afgepakt. Dat is voor volwassen mensen hetzelfde: iets afleren of iets ontwennen is extra lastig. Dit is natuurlijk dubbel en dwars het geval wanneer iets een verslaving is geworden. Games zijn voornamelijk gemaakt om je zo goed mogelijk te vermaken, daarom kan het zo snel uit de hand lopen. Doseer en reguleer dus van begin af aan! Bij recente consoles als de Switch en Xbox One/Series, kun je trouwens tijden instellen en profielen beheren.
2. Zorg dat je weet welke games er worden gespeeld
Ook wanneer het medium games totaal je interesse niet heeft, is het sterk aan te raden duidelijk op de hoogte te zijn van wat je kind nu eigenlijk allemaal aan het spelen is op die tablet, pc of console. Wat voor soort game is het? Wat gebeurt er allemaal in die game? Ga hierbij niet uit van wat de media erover zegt, want bijna altijd zijn berichten onvolledig of (groten-)deels abuis. Dit komt omdat de meeste journalisten weinig verstand en kennis hebben van games. Ze snappen heel het medium vaak maar amper. Dat klinkt bot, maar het is wel waar. Het beste is daarom om zelf dit uit te zoeken. Vraag ook mensen in je omgeving die er enige kennis van hebben. Regelmatig vragen mensen mij ook om advies, en dat geef ik dan ook altijd graag. Wilt je veel te jonge kind GTA V spelen, dan kan dat bijvoorbeeld best, zolang je ze enkel laat rondrijden en erbij blijft.
Houd je zelf ook wel van games dan is het aan te raden om je kind kennis te laten maken met alle verschillende games die er zijn. Er zijn heel veel goeie, leuke games, maar er is ook veel shit. Veel tabletgames bijvoorbeeld draaien qua businessmodel op micro-transacties, wat betekent dat meestal een gratis game is, maar wil je eigenlijk de game fatsoenlijk kunnen spelen, dan moet je hiervoor betalen. Het jammere is dat veel kinderen dezelfde games willen spelen als hun vriendjes, en vaak zijn deze “gratis” games het meest populair. Uiteindelijk kan het niet veel kwaad, maar kwalitatief zijn de games meestal qua spelbeleving erg ondermaats. Introduceer je kind ook eens tot games die meer inhoud hebben of een eerlijkere manier van spelen. Onderschat ook niet hoe leerzaam veel games zijn!
3. Speel de games eens zelf, en/of speel eens mee
Dit kun je zien als de overtreffende trap van het tweede advies. Waarom zou je niet zelf meespelen? Als je niks met games hebt, probeer het dan toch maar eens. Het is een mooi moment voor “bonding”, vooral met games zoals Minecraft waarbij je samenwerkt en elkaar helpt. Op alle platforms heb je toffe games om samen te kunnen spelen. Het hoeven trouwens niet alleen de nieuwste games te zijn. Veel kinderen interesseert het bijzonder weinig hoe mooi dat een game is. Roblox is razend populair en het ziet er niet uit. Samen met mijn oudste zoon Wolf hebben we vaak juist lol met oude games van de NES, Megadrive en dergelijke (ik heet niet voor niets Retrogamepapa heh).
Veel kinderen kijken ook op YouTube naar gameplay beelden. YouTubers als Dante, Wouter en PewDiePie bepalen ook vaak waar een kind mee aankomt wat hij/zij wil spelen. Dit is een trend die mij soms enigzins irriteert, maar het zal toch niet weggaan en verbieden is overdreven (en werkt averechts). Maar besef wel: het is een essentieel onderdeel geworden van kinderen en games. Ik por hiermee ook bepaalde richtingen in door Wolf mee te laten kijken of gameplay op te zoeken van games die meer geschikt zijn. Donut County is hij helemaal fan van, en perfect voor kids.
Kinderen en games: Samenvatting
Als laatste punt, puntje 4 dus, zou ik nog kunnen zeggen: Maak duidelijke afspraken. Maar dat is een algemene opvoedingstip die verder rijkt dan enkel kinderen en games. Van tevoren afspreken wat en wanneer iets mag en hoe lang, werkt bijna altijd supergoed. Uiteraard is er weleens verzet, maar dat is hierdoor altijd minder sterk of beladen.
Ter overzicht heb ik dus de volgende punten:
- Doseer en reguleer van begin af aan
- Zorg dat je weet welke games er worden gespeeld
- Doe zelf eens mee en/of speel de games zelf
- Maak duidelijke afspraken (wat je beste met alles kunt doen)
Uiteraard zal niet elk punt bij elk kind en huishouden werken. Elke ouder en elk kind is anders, en niet iedereen heeft dezelfde mening en opvattingen. Wel vind ik dat te weinig mensen punt 2 en 3 goed doen, waarbij met name toch punt 2 zeer belangrijk is. Mocht je andere tips of manier van aanpak hebben hoor ik het graag!
Een ander artikel om eens naar te kijken die veel aan ouders uitlegt over kinderen en gaming, kun je vinden bij de vpngids website.
