En waarom ik de PS3 minder goed vind dan de Xbox 360.
De Playstation 3, of ook wel PS3 dus, is een console die ik opnieuw heb leren liefhebben de laatste tijd. Er zijn veel hele gave unieke games voor verschenen. Echter is dit wel na jarenlang zeer verbitterd over Sony’s derde console te zijn geweest. Alle ellende begon rondom het niet functioneren naar behoren. Iets waaraan ik werd herinnerd nu dat mijn Switch Lite ter reparatie is opgestuurd, omdat tot mijn grote ergernis na 2 maanden de linker thumbstick niet goed werkt.*
Nintendo moet maar eens kijken hoe ze dat 30 jaar geleden deden, aangezien mijn NES controllers nog nooit zijn stukgegaan.
Zo nie Sony, wa dan wel?
Als je mijn gamecollectie bekijkt, zou je zweren dat je met een enorme Sony fanboy te maken hebt. De Playstation goodness vliegt je om de oren en duizelt de oogjes. Ik heb 150 PS1 games, 350+ PS2 games en er staat een grote authentieke Playstation lichtbak/kubus uit de PS1 era. Daarnaast heb ik natuurlijk ook fysieke games voor de PS3 en PS4: respectievelijk 92 stuks en 40 stuks op het moment van schrijven. Maar ho! Wacht eens even! wat zien we daarnaast in de kast liggen, vak na vak? Ruim 300 Xbox 360 games en zo’n 200 Xbox One games? Halla, Het aantal Xbox exclusives is op 1 hand te tellen, dus wat is hier voor Sony hoogverraad gebeurd?
Ten tijde van de SNES era was ik dik Nintendo fan. Ik hoefde geen PS1 te hebben, ook al vond ik het wel een toffe console. De N64 kocht ik wel gelijk. Dat was in het begin super, maar vervolgens vielen er maandenlange “no game release” droogtes. Mede als gevolg daarvan heb ik toen een PS1 aangeschaft met Final Fantasy VII, en een nieuwe Sony/Playstation fan was geboren! Deze trend zou zich doorzetten tot aan de PS3. Ik vond Xbox ook gaaf hoor, en mijn Sega Saturn was tevens ook heilig. Maar de PS2 was echt mijn main system om alles voor te kopen. Toen de PS3 uitkwam zat ik nog tot nekdiep in PS2 game-avonturen. Totdat een vriend mij GTA IV liet zien. Jemig. Daarna thuis op mn oude beeldbuis Final Fantasy XII spelen bezorgde me een beetje hoofdpijn.
PS3: Problemen & Shit in 3-voud
Het aanschaffen van een Playstation 3 duurde vervolgens niet lang. Ik kocht vol blijdschap deze console samen met Assassin’s Creed en The Darkness. Rond de tijd van mijn aanschaf kwam ook Bioshock uit en Dead Space. Dat waren 2 echte launch-day aankopen voor mij. Wat een ontzettende lol had ik met mijn PS3. Deze euforie duurde 2 maanden. Want toen ging het apparaat (al) kapot. Het is een eerste wereldprobleem, maar mijn god wat is dat irritant als iets nieuws al zo snel kapot gaat. Je krijgt vervolgens ook niet je eigen PS3 meer terug, omdat Sony alles repareert volgens “first in, first out”. Ik kon hiervoor in de plaats een afgspeelde, oudere gerepareerde PS3 terugkrijgen die al 1000 speeluren achter de rug had. Na lang hierover bellen met BOL kreeg ik een nieuwe PS3.
In de 30 dagen dat ik moest wachten op een vervangende/nieuwe PS3 kocht ik uit frustratie een Xbox 360, met Gears of War en Mass Effect. Dat bleek een geniale beslissing. Toen ik weer een PS3 terug had in huis, was ik nog wel altijd pro-Sony. Maar de PS3 ellende zette zich voort. Alle saves zijn locked aan de PS3 waarop je die speelde met je profiel, dus ik moest met alle games opnieuw beginnen. Daarnaast bleek ook de Ziggo internetverbinding niet goed te werken met mijn PS3. Updates downloaden lukte bijna nooit. Maar die meldingen kwamen wel, super irritant midden door games heen. Zelfs na veel bellen met Ziggo is dit probleem nooit opgelost. Pas toen ik op mezelf ging wonen en mijn PS3 ergens anders een internetverbinding kreeg, werkte het pas.
Van poepbak naar wonderding
Maar zelfs met een goeie snelle internetverbinding ergerde ik mij aan mijn PS3. Hoe kwam dit? Omdat de meeste games eindeloos lange installatietijden nodig hadden, gepaard met grote updatebestanden. Ik kan me nog goed herinneren dat het zo’n 2 uur duurde eer ik God of War Ascension kon opstarten, nadat een vriend van mij had gevraagd of hij “even die game mocht zien”. Dit gebeurde bij de Xbox 360 nooit, omdat die (bijna te) strenge restricties had op hoe groot updatefiles mochten zijn. Dat had Microsoft gedaan om juist van die 8 gb updatebestand idioterie te voorkomen, en met succes. Langzaamaan begon ik vooral voor de Xbox 360 games te kopen.
De Xbox 360 was bij launch een poepbak. Ze gingen allemaal kapot en ze maakten meer lawaai dan een opstijgende boeing. Het tweede model was echter dik in orde. Al dit gedoe met mijn PS3, terwijl alles op mijn Xbox 360 supergoed ging, zorgde ervoor dat ik pro-Xbox werd. De laatste (3D gerenderde) druppel was dat vrijwel alle games die op beide consoles uitkwamen, er allemaal beter uitzien op de Xbox 360. Een aantal heb ik dubbel, waarbij ik games tegelijk heb aan gezet en gespeeld ter test. Het spijt me echt voor de die-hard PS3 fans, maar het valt echt niet te ontkennen. Zo ziet Transformers: War for Cybertron er op de PS3 uit alsof je naar een drol kijkt die out of focus is, terwijl op de Xbox 360 het een scherp en helder beeld is.
Tot Slot
Uiteindelijk heb ik nu weer erg veel plezier met mijn PS3. Daar ben ik ook echt blij om. Ik speel vooral supergoeie exclusives, waaronder God of War Ascension, MGS4 en Puppeteer (The Last of Us is on hold na 4x uitgespeeld). Naar mijn mening blijft uiteindelijk de Xbox 360 de betere console van die generatie. Maar ik ken zat mensen die met hun Xbox 360 keiveel gezeik hebben gehad, met bij een enkeling permanente haat naar Xbox ten gevolg. Echt objectief blijven is ook bijna onmogelijk. Ik zelf probeer graag constructieve gesprekken te hebben met mede-gamers over de verschillende gaming platforms. Meestal zonder succes omdat de meesten ontzettend sterk één kant aanhangen. Een Jehova aan de deur bekeren tot Satanist is sneller geregeld, dan dat een fanboy een bredere visie krijgt.
Maar zo is het ook moeilijk om door negatieve ervaringen niet compleet af te haken op iets. Mijn Nintendo Switch Lite is de favoriete handheld waarop ik dit moment game. Maar nu er een thumbstick kapot is en ik het apparaat ter reparatie moet opsturen, komt er smet op die tot onlangs smetteloos positieve ervaring. Ook al heb ik straks weer een goed werkende Switch Lite terug, het zal even duren voordat ik weer geheel positief over het apparaatje kan denken. Het is ook maar de vraag of ik dezelfde terugkrijg en zou die kwaal niet heel snel terug kunnen komen? Ik hoop dat het mij niet permanent bitter erover maakt, en dat ik Nintendo een tof merk kan blijven vinden. Naast mijn trouwe Xbox One X en PS4 Pro, behoud ik graag ook een plekje vrij in mijn hart voor de Switch.