Zijn games duurder geworden?

Of juist niet?

Met de recente inflatie op alle prijzen van alles dat we kopen is het begrijpelijk dat daarmee games ook duurder worden. Met de release van de PS5 werd door Sony al aangegeven dat de adviesprijs naar de 80 euro ging. Maar zijn games wel echt duurder geworden? Kostten die digitale spelletjes niet al heel veel geld? Maar om nu even de Amerikaanse politicus uit te hangen: “let me answer those questions by asking you this”: Zijn games met inflatie gerekend wel écht duurder geworden? Betalen we tegenwoordig meer voor games in verhouding tot de jaren 90, 00 etc? Let’s see, shall we… eh ik bedoel: Laten we eens gaan kijken!

Opmerking nog vooraf: Ik heb het hier in dit artikel niet over de “Netflix-like” lidmaatschappen als Game Pass. Daarmee is games spélen goedkoop, maar je bent niet de eigenaar van de games. In deze blog heb ik het over eigenaar worden van een game, en dan met name fysiek maar ook digitaal.

Nieuwe games kopen, vroeger en nu

Het is niet uniek dat games veel geld kosten. De meeste games tegenwoordig stukken groter en kosten ladingen knaken (meer dan vroeger) om te maken. Veel mensen, waaronder ook ervaren gamers, hebben vaak het idee dat games alsmaar duurder geworden zijn. Recent voorbeeld: Onlangs zijn nieuwe PS5 games als standaard prijs omhoog gegaan. Is dat onredelijk? Dat voelt vaak zo, maar toch is dat beslist niet waar. Games waren vroeger ook echt prijzig. Vanaf mijn 13de ben ik zelf games gaan kopen. Een Game Boy game kostte gemiddeld zo’n 60-80 gulden en voor de Super Nintendo moest je meestal 130-140 gulden neertellen. Pc games waren altijd goedkoper, maar ook die waren zo’n 60 gulden voor een nieuwe game. Zelfs als je inflatie niet meerekent zit je op ongeveer dezelfde bedragen als vandaag de dag. Eigenlijk waren vroeger games (bij release) duurder.

Al snel kwam ik er in de 90s achter dat je soms (maar niet regelmatig!) mooie prijzenstunts had met games. Zelda Link’s Awakening voor de Game Boy vond ik bij Bart Smit voor 30 gulden. Dat was echt bijna diefstal, want alleen beschadigde of 2de handse ruk-Game Boy spellen trof je aan voor die prijs. Games afprijzen deden winkels zelden. Maandenlang, soms zelfs jarenlang (Dixons), konden games dezelfde prijzen behouden in een winkel. Dat is vandaag de dag beduidend anders. Games worden gemiddeld heel snel afgeprijsd, vaak al binnen 2-3 weken of na een maand of 3-4. Ik voel mij vaak genaaid als ik een game op dag 1 heb gekocht, want maandje later zie ik dezelfde titel voor de helft liggen. Een balans tussen verleden en heden hierbij zou mooi zijn.

Mijn conclusie

Over het algemeen zijn “nieuwe” games goedkoper heden ten dage. Zelfs de full-price is met inflatie meegerekend niet zo duur als vroeger. Ik heb het nog niet eens gehad over de vele leuke goedkope digitale games die je kunt kopen, want dat kon vroeger ook niet! Uitzonderingen op dit moment zijn de collector’s editions en gelimiteerde fysieke releases.

Retro Games Kopen

Hoe zit het dan als je oude games wil kopen? Ja, dan zijn games wel écht duurder geworden. Ze worden niet voor niets retro games genoemd. Oude games waren heel lang geen drol waard (wederom: er zijn altijd uitzonderingen). Dit was om de simpele reden dat er maar weinig mensen in geïnteresseerd waren. In de jaren 90 waren de Atari consoles, NES en Master System al echt passé. Eind dat decennium voelden de SNES, Mega Drive en Game Boy ook echt als antiek. Ik heb al vaker verteld dat ik door klasgenoten werd uitgelachen in 1999 dat ik mijn SNES nog had. In de jaren 90-00s kon je daarom oude games goedkoop vergaren. Uiteraard heb je altijd wel zeldzame titels gehad die relatief een stuk duurder waren. Dit kwam vaak voor bij import games, waaraan alleen game-winkels konden komen. Jij zelf in elk geval niet.

De laatste 10-15 jaar zijn oude games veranderd in retro games, en daarbij enorm gestegen in waarde en prijs (zie voorbeeld hieronder). Momenteel is het geregeld compleet idioot wat mensen vragen en bereid zijn te betalen voor een oude zeldzame game. Maar het is niet alleen de populariteit van dit medium dat het hem doet. De game industrie is nu op een leeftijd dat we echt met titels van ouder dan 30 of zelfs 40 jaar te maken hebben. De oudste games uit mijn collectie dateren uit begin en mid jaren 80 en zijn dus al zeker 35 jaar oud. Dit in combinatie met een enorme stijging in retro game collectors, zorgt ervoor dat de prijzen stijgen. Beste is om te focussen op consoles die net niet meer populair zijn, zoals momenteel de Xbox 360 en PS3. Meeste games daarvoor zijn momenteel supercheap. Nog wel.

Mijn conclusie

Oude, retro games zijn over het algemeen echt alsmaar duurder geworden, met name de laatste jaren heeft dit een vlucht genomen. Let op de dalperiode van een verouderde console, voordat deze van oud naar retro gaat. Dan zijn ze nog goedkoop! Uitzonderingen zijn de games waarvan er écht een hele hoop zijn gemaakt en hidden gems waar niemand (nog) naar omkijkt. Super Mario Bros games voor de NES bijvoorbeeld stijgen langzaam, maar blijven erg betaalbaar.

Tot Slot: Waar gaat het heen?

Qua nieuwe games: Dankzij dat je nu digitaal vrijwel alles kunt kopen zijn prijzen van games aan het veranderen. Nog altijd weet de game industrie niet helemaal hoe ze de combinatie van fysiek en digitale releases het beste kan aanpakken. Met de PS5 zijn launch prijzen nu hoger, maar ik denk niet dat dat veel zal uithalen. Uiteindelijk zullen fysieke releases puur iets worden voor de gameverzamelaar. Ik vind het nog altijd erg vreemd om tientallen euro’s te betalen voor iets dat 100% digitaal is. Doorverkopen kan niet en als er iets met mijn account gebeurt kan ik alles kwijt raken, zoals onlangs met een Ubisoft account is gebeurd. Ik koop daarom (non-indie) dure games alleen maar digitaal als ze flink zijn afgeprijsd en ik kan de fysieke kopie niet vergaren. Maar ja, uiteindelijk gaan we nu naar streamen toe. Er ontbreekt voor mij hieraan wel enig charme en het doet mij oud voelen.

Aangaande retro games: Al lijkt alles alsmaar te stijgen, het blijft wel met een golfbeweging gaan en op den duur raakt de markt een plafond. Qua retro games kopen denk ik dat we straks daarom op een keerpunt komen. Uiteindelijk worden prijzen denk ik dermate ridicuul dat heel veel mensen afhaken, waardoor de waarde weer keldert. Je ziet momenteel ook enorme fluctueringen omdat veel verkopers en kopers het ook allemaal niet echt weten. Elke seller, van klein en onervaren tot groot en ervaren, zie ik geregeld veel te duur (of te goedkoop) iets prijzen. Er zijn ook altijd begeerlijke verzamellullen die schijt hebben aan anderen. Ik zie geregeld dezelfde game 10 euro én voor 40 euro te koop aangeboden, waarbij er dan geen enkel verschil is in kwaliteit. Vaak heeft de duurste juist een kras, is Duitstalig of mist de handleiding. Maar dat is voor een andere blog ;).