Death Stranding is de eerste game die Hideo Kojima heeft gemaakt met zijn eigen studio Kojima Productions, sinds dat hij (met een beetje trammalant) weg is gegaan bij Konami. Sinds deze bittere echtscheiding heeft Kojima er geen gras over laten groeien, want nu 3 jaar later poept hij al een volledig nieuwe IP met unieke setting en idem gameplay uit op de gamemarkt. Is Death Stranding een unicorn rainbow softijs poepje, of dikke hoop stinkende diarree? Zoals je wellicht al weet zijn de meningen nogal verdeeld. Wat vind ik ervan?
Death Stranding Stats
releasedatum: 8 november 2019 | platform(s): PS4, in 2020 voor pc
developer: Kojima Productions | publisher: Sony, pc versie: 505 Games

Hoe is het verhaal en de setting?
Origineel bedachte wereld die initieel moeilijk is te begrijpen. Verhaal is verder vrij Kojima-style. Het verhaal en de sfeer doen mij denken aan:
- Dune: qua originaliteit van uitgedachte wereld
- Twin Peaks en MGS: qua vaagheid van characters en plot
- Silent Hill: qua bizar grimmige horror elementen
- Interstellar: in een verloren leegte in je eentje de wereld redden
Hoe is het beeld en geluid?
Helemaal top. Het ziet er bizar schitterend uit en de muziek is schaars, maar dat mis je niet. De muziek is cinematografisch bij cutscenes en sferisch bij spannende momenten. Tevens heb je geregeld een track van een indie-band.
Hoe speelt de game?
Lijkt saai: Gameplay die draait om fetch-quests en item-management. Je bent met Sam constant bezig goederen van hot naar her te brengen, waarbij je grimmige onzichtbare wezens tegenkomt alsook de futuristische struikrover. Zowel stealth als actie pas je toe om voorbij vijanden te komen. Ondertussen breng je alle steden en mensen met elkaar in contact door ze in een netwerk op te nemen. Je krijgt exo-skeleton, motors, auto’s en dergelijke in de loop van de game die het steeds toffer maken. Zie het als een combinatie tussen:
- Paperboy: Een zeer geëvolueerde versie daarvan
- Metal Gear Solid: Item gebruik, stealth elementen en cutscenes
- Fallout New Vegas: Open verdorde wereld met veel vrijheid
- Dark Souls: Hoe je elkaar helpt met alles

Typisch gamemoment
Eindelijk na een lange zware tocht vol vijanden en gevaarlijk terrein was ik aangekomen bij een nieuwe stad. Alle pakketten waren nog in goede staat. Iedereen is blij, maar toch heb ik steeds het gevoel dat ik net als Solid Snake niet echt alle info krijg van mijn opdrachtgevers. Alles voelt een beetje vaag. Er klopt iets niet. De wereld is raar. Ik krijg de mogelijkheid nu om motors te maken en rijden, wat de gameplay een stuk sneller en leuker maakt. Vervolgens neem ik een nieuwe opdracht aan, manage al mijn spullen en loop naar buiten. Ineens komt de teer-zwarte zee van de dodenwereld boven drijven. Higgs, een grimmige slechterik met een gouden skeletmasker, introduceert zich.
Waarom wel spelen
Als je houdt van originele games met een gaaf verhaal en originele setting… En niet terugdeinst van vage gebeurtenissen, enge dingen en zelf dingen uitzoeken. Death Stranding heeft een bepaalde rustige stijl van spelen, wat je moet bevallen. De game blijft verrassen en is echt uniek in setting en gameplay.
Waarom niet spelen
Als je non stop actie wilt of een game die vlot tempo erin houdt. Skip dit als je niet houdt van vage verhalen en rare sci-fi. Grotendeels ben je aan het rondlopen en -rijden. Vecht- en stealth-stukken zijn er wel, plus je krijgt steeds meer wapens, maar dit is niet de main focus van de game.
