Be the bulletsponge.
Hier is er dan Schildmaid MX, een échte shmup, standing on the cockpits of giant spaceships. Dit was voor deze oude shmup-fan weer de eerste in tijden die ik speelde. De makers beweren twee dingen: 1. De game bevat een zeer vernieuwend gameplay element. 2. Geschikt voor de beginnende “deer in headlights” gamers, alsook hardcore “bring on the f*cking bullet rain biatch!” shmup devoten. Grote woorden! Maar laten ze ook nog eens niet gelogen zijn ook, dat kan ik zweren op een stapel Toaplan-shmups.
| Releasedatum | 2022 (pc – itch.io release), 2023 (pc – Steam) – Console releases komen eraan |
| Platform | Pc (Steam), console release verwacht eind 2023 |
| Developer | HitP Studio |
| Publisher | HitP Studio |
Michiel Kroder is één van de twee mensen achter HitP Studio. Hij doet regulier mee aan de Ridders van de Retro Tafel podcast. Hij was als eerste gastridder in queeste 17 over shmups. Ondanks dat heb ik wel zo objectief mogelijk mijn mening proberen te vormen over zijn game Schildmaid MX.
Kort en krachtig
Ik was 18 jaar geleden een kenner in het genre, maar ik was er al heel wat jaartjes uit. Schildmaid MX heeft mij in elk geval weer de passie voor shmups aangewakkerd. Het is overigens lastig om een shmup te reviewen. Voor mensen die niet geïnteresseerd zijn in alle mechanics kun je namelijk in 1-2 zinnen klaar zijn: Schildmaid MX is een zeer solide shmup met unieke gameplay elementen waarbij je kogels juist moet absorberen. Directe controls, sterk leveldesign en toffe bossfights maken het een waar vermaak, en dankzij de verschillende modi is de game voor alle skill-niveaus speelbaar. KLAAR! Check verder de bulletpoints bij plussen en minnen en koop de game! Wil je meer weten over hoe Schildmaid MX nou echt precies speelt? Lees verder!
WAT IS EEN SHMUP? Een shoot ‘em up, ook verkort “shmup” genoemd, is eigenlijk het oudste gamegenre ooit. Jij bent een schip/poppetje en je moet alles wat je tegenkomt kapot schieten, waarbij je tevens zelf moet proberen niet geraakt te worden. Het is een genre dat berucht staat om de hoge moeilijkheidsgraad. Dit is vrij begrijpelijk aangezien de shmup vooral in de arcadehallen heeft gefloreerd. Toch is niet elke shmup teringmoeilijk, maar makkelijk zijn ze inderdaad hoogst zelden. Al van begin af aan hebben developers het genre vernieuwende dingen geïmplementeerd. Zo kwam in de 80s R-Type met zo’n ontkoppelbaar extra schiet- en schildding (Force) aan je schip. Zelfs in 2005 wist Wayforward nog te vernieuwen met Sigma Star Saga die action RPG mixt met shmup battle encounters.
Armada-geddon
Schildmaid MX heeft zowaar een verhaal om te onderbouwen waarom je een eindeloze stroom van vijanden kapot gaat schieten. In oldskool arcade stijl krijg je een lap tekst voor je kiezen als je eventjes wacht bij het startscherm. Doet het er echt toe bij een game zoals dit? Niet echt. Ik las het zelf ook pas toen ik de game al een x aantal keer had gespeeld. Tóch voegt het wel degelijk flair en stijl toe aan een shmup als er ook verhaal in zit. Mijn samenvatting van het verhaal:
De planeet Bruenhild is de enige planeet waar de Gaeans (afgeleid van Gaia/Gaea (Aarde) gok ik?) vrij leven. Het is ook de enige planeet die nog niet onderworpen is aan de Lanpherean (buitenaardse) dictators. Maar… Een hele armada is onderweg! Dankzij een recent ontdekte mysterieuze powersource hebben de Gaeans een schip kunnen bouwen dat aanvallen kan absorberen en omzetten in energie. Jij als kanonnenvoer testpiloot mag eens even een testvluchtje gaan maken met dit prototype. En als je dan toch in de ruimte aan het rond “raketteert”, kun je dan gelijk ook even die hele armada om zeep helpen? Thanks.
Het is begrijpelijk (en ook gelukkig) een vrij rechttoe rechtaan verhaaltje, maar je merkt wel dat er meer achter zit. Wat je leest en leert wanneer je de eindbaas aan gort hebt geschoten, onderstreept dit. Developer HITP Studio heeft ook laten weten dat ze in het universum van de Schildmaid MX wereld meer van plan zijn om te doen.
Schildplay MX
Schildmaid MX is een game die écht gaat voor arcade stijl gameplay: meteen in de actie zitten met een “easy to learn, hard to master” benadering. De controls zijn superdirect en dat is al een genot om alleen rond de vliegen en in de lucht te schieten. Naast het feit dat Schildmaid MX speelt als een typische shmup heeft de game met name één zeer bijzonder element: je moet met een schild juist kogels absorberen in plaats van ontwijken! AHHHHH GENAU, daarom heet de game dus zo! Toch ben je niet onsterfelijk: bepaalde raketten penetreren je schild wél (zien eruit als vliegende buttplugs) en ergens tegenaan botsen is ook nog altijd fataal. Er zit echter nog meer achter het schild qua mechanics.
Het schild van je schip wordt geactiveerd door de eerste (roze) kogel die je opvangt. Vanaf dat moment gaat er een schildmeter-balkje lopen, waarbij je je schild verliest als deze leeg raakt. Met vijanden verslaan vult de schildmeter (Schildmaid-er?) zich aan. Je moet dus bij de moeilijkere stukken tactisch zijn met welke vijanden je eerst kapot schiet. Zit er een erg taaie vijand tussen dan krijg je die soms niet dood voordat je schildmeter leeg is. Is je meter leeg, dan ga je in DANGER MODE, zonder Kenny Loggins :(. Je schild is weg dus nu ga je dood door elk kogeltje! De kogels veranderen dan ook van blauw naar rood. Na een paar (naar je gevoel erg lange) seconden verlaat je de “Danger Zone” en kun je weer je schild activeren.
Schildmaid’s Ex
Door het hele kogel-absorbeer-schild gameplay element speelt Schildmaid MX dus ineens heel anders. De game lijkt in eerste instantie best makkelijk, maar toch is dit allesbehalve het geval. Uiteindelijk wordt het heel moeilijk, zelfs voor de doorgewinterde shmup-1337 gamer. In de latere levels zit je geregeld middenin in ladingen beams die je schildmeter leegzuigen terwijl er lock-on raketten achter je aan zitten. Terwijl je daarmee jezelf aan het vermaken bent moet je constant erop letten dat je genoeg vijanden blijft neermaaien, anders raak je je schild kwijt.
Gelukkig heb je dan ook de EX-attack, wat een soort superattack is zoals de meeste shmups die hebben. Door middel van vijanden verslaan stijgt je EX-meter, en wanneer deze vol is kun je lekker die EX-attack eruit gooien wanneer jij maar wil. Deze EX-attack heeft als EX-effect dat je daarmee sterke vijanden gegarandeerd dood krijgt. Bij de moeilijkere stukken en modi in de game is het van cruciaal belang dat jij tactisch goed weet waar je de EX-attacks inzet. Daarnaast level je ook door zoveel mogelijk kogels te vangen. Meer attack power en meer kogels afvuren is dan het resultaat. Bij level 5 ben je max en worden de kogels geel, waarmee je keihard je score omhoog kan werken (extra levens!).
Mooi schild, meid!
Schildmaid MX gaat voor een echte retro stijl met pixel graphics. Daarbij zou je handgetekende pixelart en animaties verwachten, maar dit is niet het geval. Vrijwel alles is pre-rendered vanuit 3D modellen, waardoor je die gave Donkey Kong Country stijl “silicon graphics” krijgt. Daarnaast had de game wellicht beter Schildmaid FX kunnen heten, want het scherm is (naast kogels en vijanden) gevuld met light-, explosion- en particle effects. Het is een waar spektakel om te aanschouwen. Dit lijkt een standaard gegeven bij een shmup, maar toch voldoet lang niet elke game in dat genre hieraan. Je kunt in de options vrijwel alle effecten uitzetten, mocht je het overzicht verliezen.
De sound en muziek zijn ook super. Alles voelt als een echte hit en de sounds zijn gedefinieerd. Bij shmups is het belangrijk dat een hit voelt als een hit en daar slaagt Schildmaid in. De muziek heeft een heerlijke 80s stijl met veel synths. Schildmaid MX heeft ook duidelijk een eigen thema, wat je door heel de game heen geregeld hoort terugkomen. Er zijn niet heel veel verschillende muziektracks, maar hetgeen dat je te horen krijgt streelt de oortjes zeker! Lekkere dikke catchy synths om SIE tegen te zeggen. Hieraan merk je wel dat het gemaakt is door een heel klein team en dat we het hier over een indie game hebben. Omdat de score heel erg binnen 1 thema en stijl blijft. De tunes zijn heel goed, begrijp mij niet verkeerd, maar er ontbreekt een sterke afwisseling.
Planes, Loops en Modi
Waaraan je nog meer merkt dat Schildmaid MX slechts door hoofdzakelijk 2 mensen is gemaakt, is aan de diversiteit in omgevingen en stijl. De achtergronden wisselen wel, maar niet veel. Uiteindelijk voelt het gros van de levels een beetje hetzelfde aan. Hetzelfde geldt voor vijanden. Pas laat in de game krijg je wel wat meer afwisseling, wat goed is, maar dit had eerder mogen gebeuren. Er zijn 4 unieke grote bossfights, die een eigen level hebben. Schildmaid speelt in loops, waarbij je 4 levels steeds herhaalt, maar de vijanden, plaatsing e.d. zijn anders. Dat herhalen heeft ook juist wel iets, maar je merkt al snel dat het verfrissend zou zijn als je een level zou krijgen met compleet andere achtergrond, colorscheme en overall feel. .
Het bizarre aan “indie game” Schildmaid MX is dat vrijwel al het andere top notch is, waarbij de game in kwaliteit en aandacht nog veel verder gaat dan had gehoeven. Ten eerste kun je kiezen uit drie totaal verschillend spelende schepen. Andere vorm, snelheid, feel, look en vooral: elk heeft een unieke EX-attack. Dan heb je ook nog een lading verschillende modi: Jaeger (beginners), Krieger (de main, algemene modus), Chimera (1-life endless score halen met een 4de uniek sterk schip) en Sieger (supermoeilijk uniek kort level). Alsof dat nog niet genoeg is heb je van Jaeger en Krieger ook nog EX-modes, die insane moeilijk zijn, maar je schip kan wel veel verder levellen. Unieke vijanden verschijnen bij latere levels in Krieger, én je hebt een extra gebied met de echte eindbaas.
Bullshithell voorkomen
In totaal heb ik nu zo’n 30 uur in Schildmaid gestopt, waarschijnlijk meer. Dit lijkt enorm veel om over een “simpel shooter spelletje” een oordeel te kunnen vellen, maar dat is het niet. Alles werkt sowieso prima met Jaeger mode voor beginners, maar alle andere modi vergen échte kennis en skills. Om echt een goeie opinie te kunnen vormen over uitdagende shmup met unieke spelelementen en verschillende modi, is 30 uur zowat het minimum. Je kunt pas écht een oordeel vellen over games zoals Schildmaid MX wanneer je jezelf de Top Gun in de cockpit begint te voelen. Je weet wat je tactisch aan het doen bent en je hebt de skills. Pas dan kun je inzien of het wel of niet goed werkt. De eerste 10 uur kom je al een heel eind, maar nu ik er écht goed in begin te worden kan ik pas fatsoenlijk oordelen over hoe sterk het leveldesign is.
Schildmaid MX ervaart uiteindelijk als een top-tier shmup waarbij skill, ervaring en kennis loont. Op het moment van schrijven heb ik Jaeger en Krieger mode uitgespeeld. Ik kom ook al een heel eind in EX-Krieger en Sieger. Ik weet inmiddels zeker dat ik van beide modi ook het einde zal weten te behalen, zolang ik maar genoeg oefen. De eerste aantal levels kunnen eentonig gaan aanvoelen, maar dat is de enige kritiek die ik in mijn gehele ervaring met de game heb. Je stopt niet zoveel uren in een arcade type game als je er geen lol aan beleeft. Dankzij de directe controls en de unieke en goed uitgedachte gameplay elementen voelt de game nooit als een straf om te spelen. Je merkt uiteindelijk dat het aan jou ligt. De game is enorm goed geplaytest, en dat loont zich.
Waarom wel spelen
Schildmaid MX is een indie shmup wondertje. De verschillende modi, schepen, geweldig uitgedachte en uitgebalanceerde gameplay mechanics zorgen ervoor dat de shmupperij nooit gaat vervelen. Bovendien is wonderbaarlijk genoeg de shmup voor zowel beginners als gevorderden geschikt. Pak daarbij ook nog eens een toffe artstijl en dope muziek, en het is een must have die we hier bij de kladden hebben. Ik ben benieuwd wat HitP Studio nog meer zal gaan doen met Schildmaid in de toekomst.
Waarom niet spelen
Zuig je in shmups? De grootste struikelpixel op het trachten van een shmup is altijd “maar ik ben er zo slecht in”. Je moet Schildmaid MX sowieso een kans geven vind ik, omdat het juist vrij makkelijk begint. Het genre moet je alsnog wel bevallen. Ben je goed in shmups, dan zou Schildmaid kunnen tegenvallen vanwege kleine tekortkomingen. De beperkte diversiteit in omgevingen en vijanden is echt het énige waardoor je kunt zien dat het een “bescheiden” indie game is. Besef wel: dit is een debuutgame gemaakt door hoofdzakelijk 2 personen.
Review totstandkoming: 30+ uur besteed aan de game, 2 modi uitgespeeld. Voor deze review heb ik een digitaal exemplaar gekregen van de developer zelf.
Schildmaid MX
14.79
Pros
- Gameplay is supergoed uitgewerkt en direct
- Geweldige, originele mechanics
- Voor zowel noobs als die-hard shmup gamers
- Toffe soundtrack en art design
- Veel verschillende speelopties
Cons
- Niet veel wisseling in omgeving, sfeer en stijl
- Diversiteit vijanden zou iets meer mogen