Loading...
CastlevaniaRetro Game Review

Castlevania – NES

castlevania kasteel opening scherm

Inmiddels zijn er rond de 30 verschillende Castlevania games verschenen. Dat is een hele hoop digitaal gezweep tegen monsters in gothische settings. Het is al een hele prestatie op zich, want hoeveel gamereeksen hebben überhaupt zoveel titels? Zijn ze allemaal goed? Nee, maar de kwaliteit ligt gemiddeld toch wel hoog tot zelfs erg hoog en dat is al helemaal knap. Vrijwel allemaal vind ik ze op zijn minst de moeite waard. De enige titels die ik zelf niet heb gespeeld en ik ook niet echt zou willen meetellen, zijn de mobiele games van Castlevania. Ik wilde met deze retro game review eens teruggaan naar de aller-allereerste Castlevania game ooit gemaakt: Castlevania. Eh ja, zo simpel is het!

  • Releasedatum: 1986 (Japan), 1988 Europa
  • Platform: Famicom/NES, Gameboy Advance, Xbox One/PS4, veel meer
  • Developer: Konami
  • Publisher: Konami
castlevania NES startscherm
In 1987 kwam Castlevania in de VS uit.

Er was eens een vampier

De eerste Castlevania game die ik ooit zelf echt heb gespeeld is de eerste die verscheen voor de gameboy, waarvan je hier mijn review van The Castlevania Adventure kunt lezen. De eerste Castlevania game had ik ooit ook weleens gespeeld en gezien, maar ik had deze nooit zelf in mijn bezit. Overigens kende ik ook niet iemand die de game wel had. Castlevania verscheen al in 1986 in Japan (bron: Castlevania Wiki), op de Famicom (de Japanse NES, zou je kunnen zeggen). Het zou vervolgens nog tot 1988 duren eer wij Europeanen tegen het Gothische gespuis gingen zwepen op de NES. De game is dus al ruim 30 jaar oud! En daarbij moet je 6 lineaire levels doorkruisen met Simon Belmont en zijn zweep, om Dracula te verslaan.

Ik ging de eerste Castlevania pas echt spelen toen ik de re-release ervan voor de Gameboy Advance kocht. Toen was ik inmiddels al een die-hard Castlevania fan, en wilde ik in elk deel mijn tanden zo diep mogelijk kunnen zetten. De Gameboy Advance kocht ik overigens ook op de dag de de eerste Castlevania erop uitkwam: Circle of the Moon.Toen ik deze klassieke Castlevania op de Gameboy Advance (GBA) kocht, wist ik heel goed wat ik in huis haalde: Nee dit zou geen MetroidVania-stijl Castlevania: Symphony of the Night of Castlevania: Circle of the Moon worden, maar een oldskool lineaire en onvergeeflijke platformgame. Ik was wel heel benieuwd of het mij écht zou bevallen.

simon belmont tegen medusa head
Pak aan Medusa head!

Drolcula of Draculicious?

En bevallen deed het mij nou en of. Als gamer die opgegroeid is met Konami games op de oude MSX, deed Castlevania mij ontzettend aan vele andere oude Konami games denken: Moeilijk, met hier en daar lullige oldskool mechanics, maar met solide controls, gave sfeer en geniale muziek. Konami liep in de jaren 80 (samen met Nintendo) hierin echt vooruit op de rest. Ook Castlevania bewijst dit. Het is een pittige speelervaring, maar onze held Simon Belmont bestuurt erg solide. De zweep is een geniaal bedacht wapen, want het is origineel (zelfs nu nog), voelt uniek aan en heeft charme. De gameplay is altijd het meest tergend als er oneerlijke dingen gebeuren (iets dat vroeger in games doodnormaal was).

Wanneer je bijvoorbeeld in de lucht wordt geraakt vlieg je naar achteren, waarbij je jezelf niet kunt besturen. Geregeld beland je daardoor in een ravijn. Vooral de zwevende Medusa-heads zijn de nachtmerrie van elke Belmont en diens bestuurder. Latere bazen zijn ook best oneerlijk, waarbij het vooral afhankelijk is van welk subwapen dat je hebt of je fatsoenlijk het gevecht kunt winnen. Dit alles is wel typisch jaren 80 gameplay, ook al is Castlevania beter dan de meesten in zijn tijd. Door vaak te spelen leer je de klappen van de zweep, en kom je steeds verder. Hierin zit juist de charme, want met 6 lineaire levels is Castlevania niet zo groot te noemen. Maar om de game uit te spelen, ben je toch echt wel heel wat avondjes aan het oefenen en proberen.

castlevania collection op xbox one
Op huidige consoles kan iedereen de oude Castlevania’s spelen

Castlevania, de eerste klassieke NES game is naar mijn mening nog altijd een goed te spelen game, zolang je weet waar je aan begint. Net als andere oude platformtitels op de NES als Ninja Gaiden en Super Mario Bros. is ook Castlevania gemaakt op een moeilijkheidsgraad die veel oefening en repetitie vergt om deze games tot een einde te brengen. De besturing en atmosfeer zijn zo solide en iconisch, dat het een genot blijft om te spelen. De muziek is daarbij ook in elk level ongelooflijk goed. Wanneer je dan weer in een ravijn valt en alles opnieuw moet doen, ben je de ergernis binnen 5 seconden kwijt en neurie je al weer mee op de catchy tunes. Ik hoop dat Konami ooit weer eens de serie fatsoenlijk oppakt, maar ik verwacht het eerlijk gezegd van niet.

Castlevania

9.3

Nostalgiefactor

10.0/10

Herspeelbaarheid

9.0/10

Grafisch

8.0/10

Muziek/Audio

10.0/10

Pros

  • Iconische muziek en stijl
  • Speelt heel solide
  • Het is de allereerste Castlevania!
  • De zweep

Cons

  • Soms ga je oneerlijk dood
Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.