Kies je voor de Paragon of Renegade optie?
Laatst heeft BioWare interessante cijfers naar voren gebracht van hoe iedereen zich in de Mass Effect games gemiddeld gedroeg. Je kunt namelijk bij die games door het leven gaan als een semi-heilige, barmhartige goody-two-shoes, maar ook als een borderline psychopatische egocentrische, botte eikel. Het is maar een game, dus hop, nu kun je lekker eens de lul uithangen! Wat bleek: Het overgrote merendeel van de gamers gedroeg zich in Mass Effect als een vriendelijk persoon. Vrijwel niemand koos ervoor om een lul te zijn. En ja, dit deed ik zelf ook niet; meestal kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om zelfs een digitaal niet bestaand karakter zijn/haar ziel te vertrappen. Elke keer betrap ik mezelf hierop.
Born to be a lul?
Laatst zei een bekende actrice op de radio: “Altijd als iemand vervelend of naar doet, denk ik: die persoon heeft een slechte dag of zit in een slechte fase.” Dat vind ik heel mooi. Ik probeer dit ook altijd te doen. Tenslotte is het immers meestal waar. Zoals Rutger Bregman ook al zegt: De meeste mensen deugen. Ik geloof dit ook. Sterker nog, ik vind dat de eerder genoemde data uit Mass Effect dit vrij duidelijk aantoont. Maar heb je het addertje onder het gras al door? “Meestal” en “de meeste”… Niet iedereen deugt dus. Dit is iets waar ik lang veel moeite mee had: Sommige mensen zijn ook echt klootzakken, en helaas planten die zich ook voort. Het moeilijkste is echter: niemand is 100% klootzak, noch 100% lief en goed. Daarnaast kun je in sommige situaties niet iedereen pleasen en moet je gaan voor een “lesser evil”.
Qua games ervaar je dit ook geregeld, vooral in de betere Role-Playing Games (RPG’s). Een goed voorbeeld is Life Is Strange serie (geen RPG’s overigens). In elk deel kom je wel voor moeilijke keuzes te staan. Daarbij doe je dan je uiterste best het goed op te lossen, om vervolgens het hopeloos fout te zien gaan een hoofdstuk later. In het echt worden niet alle goede daden beloond, of gebeurt er zelfs het tegenovergestelde. Bij Life Is Strange en Mass Effect hebben ze dit ook gedaan, tot mijn genoegen. Ik kan ervan genieten als ik in een game, eh ja, genaaid wordt. Wat ik wel nog vaak erg vind, is wanneer iets niet meer recht te zetten is. Te laat om het nog goed te maken, te laat om de persoon te overtuigen. Maar ja, in het echte leven kun je ook niet een savegame terug opstarten. Je leert hier stiekem zelf ook echte levenslessen mee.
Persoonlijke pijnpunten
Ik vind dit ook één van de moeilijkste dingen in het echte leven wanneer ik mensen goed en vriendschappelijk heb gekend, maar waarbij het negatief is geëindigd. Zo ben ik 15 jaar geleden eens uit een band gezet, wat ik al snel prima vond, want de samenwerking liep ook erg stug (wat altijd kan gebeuren). Maar buiten de repetities kon ik altijd hard lachen met ze. Maar ik hoorde jarenlang nog met enige regelmaat van gezamenlijke bekenden dat er ex-bandleden mij keihard liepen af te zeiken achter mijn rug om, terwijl ik ze niets persoonlijk had misdaan. Bij toevallige ontmoetingen sindsdien is de sfeer ook erg raar en ongezellig. Waarom? Ik heb zelf ook al heel vaak bandleden uit bands gezet, met allerlei redenen. Nooit leuk, en soms heb ik ook dingen verkeerd gedaan (zoals een oude vriend per email eruit zetten, was niet zo netjes, sorry Wil). Uiteindelijk heb ik het altijd los gezien van de persoon, noch ben ik ze achter diens rug gaan afzeiken. Het feit dat iemand ruk speelt in je band, maakt de persoon zelf nog geen lul.
Daarnaast is er de persoon die ruim 20 jaar mijn beste vriend is geweest. Deze wil om één of andere reden niks meer met mij te maken hebben. Hij weigerde op een dag nog te reageren op elke vorm van communicatie, zonder reden. Zelfs toen ik hem stuurde dat ik net vader was geworden, waarbij ik ook aangaf dat ik het erg jammer vond dat we uit elkaar waren gegroeid, was er geen respons (wel 2 groene vinkjes). Inmiddels is de situatie zo awkward dat die enkele keer dat ik hem tegenkom in het openbaar, we allebei doen alsof we elkaar niet hebben gezien. Hij was vroeger een vriendelijker persoon dan ik, oordeelde nooit en was altijd vriendelijk, terwijl ik dat beduidend niet was. Ik geloof dat hij nog altijd een aardige gast is, maar dat hij keilullig met een oude vriend is omgegaan valt niet te ontkennen. Raar hoe dat is gelopen.

Tot Slot
Hebben deze mensen bewust deze keuzes gemaakt, of weten ze niet beter? Zijn/worden ze zelf ook zo behandeld? Het lijkt erop alsof ze een lul zijn geworden naar verloop van tijd, in elk geval tegenover mij. Toch zou ik nog altijd het willen bijleggen en hoop ik dat het goed met ze gaat. Ik hoop dat het ooit goed komt tussen ons, ook al acht ik de kans klein. Soms liggen mensen elkaar gewoon niet, en/of groei je uit elkaar, maar liefst dan zonder nare nasmaak. Ook iets dat je bij sommige games zoals Mass Effect 2, erg mooi mee krijgt. Met mensen die mij zonder onderbouwde reden niet mogen heb ik naarmate ik ouder word steeds minder moeite. Ik hoef niet meer door iedereen aardig te worden gevonden, iets dat bevrijdend werkt. Het kan me echter toch zo nu en dan een beetje kwetsen. Het beste wat ik hiertegen kan doen, naar mijn mening is zelfvertrouwen houden, en zelf niet dezelfde fout te maken.
Ik geloof toch echt dat het een keuze blijft of je een lul bent. Sommige mensen hebben de ergste dingen meegemaakt maar blijven lief, en andersom bestaat helaas ook. Ik benader initieel iedereen altijd neutraal, zie ook mijn blog over hoe ik lesgeef, wat gelukkig meestal lukt. Maar als ik nu weer een oude vreselijke pestkop tegenkom van vroeger? Nou ja, ik zal eerlijk zijn dat het wel een beetje aan mijn humeur ligt hoe ik dan reageer. Maar hoe zit het andersom? Ik ben ook niet altijd even leuk en vriendelijk (geweest). Ik hoop dat de mensen die mij niet mogen, om wat voor reden dan ook, toch bereid zijn het met mij dan bij te leggen. Iets wat ik van mijzelf zeker weet, is dat ik echt nooit iemand bewust wil kwetsen. In het echt niet, en meestal in een game ook niet. Nou ja, mits het geen boeven, zombies, monsters of snoodaards zijn uiteraard. Dan gebruiken we lekker maximaal digitaal geweld.