Korte review van alle Metroid Games
Een nieuwe Metroid game is uit! Na jaren wachten op een écht nieuw avontuur van Samus is dan eindelijk Metroid Dread (Metroid 5) verschenen op de Switch. Daarom is het natuurlijk een uitstekend idee om eens alle Metroid games door te nemen. De Metroid gamereeks bestaat 35 jaar sinds augustus (2021) en er zijn behoorlijk veel games al verschenen. Het zijn er ook niet kneiterveel echter. Je kunt door alle Metroids nog wel de Samus zien. Ik heb een mooi overzichtje gemaakt plus van elke game een mini-review.
Wat is Metroid?
Mocht je echt geen flauw idee hebben wat Metroid voor gamereeks is, geen idee wie Samus is of Ridley (niet de regisseur), laat mij even een korte uitleg hier geven!
Wat voor game is het: Metroid is een metroidvania game, een genre dat vernoemd is naar zichzelf. Dit betekent dat het een open wereld is die je steeds verder weet te verkennen doordat je nieuwe items en abilities vrijspeelt. De core gameplay gaat om het schieten en platformen in combinatie met exploratie. Alle Metroid games hebben als puzzel-element het uitzoeken waar je verder kunt en hoe. Dankzij dat Samus in een bal kan veranderen bijvoorbeeld, kun je door kleine gangetjes en openingen. Je hebt meer van dat soort abilities waarbij het uitvogelen is hoe je verder kan in de wereld.
De wereld van Metroid: De hoofdpersoon die jij speelt is Samus Aran, een intergalactische vrouwelijke bounty hunter met een uniek ruimtepak (Varia Suit). De hoofdvijanden waarmee je te maken krijgt zijn naast gemene flora en fauna voornamelijk de Space Pirates, een soort anthropomorfische insecten-aliens die alles willen plunderen en veroveren. Metroids zijn supersterke unieke alien beesten die de Space Pirates initieel gebruiken voor hun leger. Een baby Metroid is een soort kleine vliegende kwal, die steeds groter wordt, waarna de Metroid gaat transformeren in allerlei verschillende vormen.
USPS: De Metroid gamereeks heeft enorm solide gameplay en een geweldige sfeer. De muziek en omgevingen zijn prachtig in vrijwel elk deel en onderscheidend van andere games. Daarnaast is de MetroidVania speelstijl ontzettend leuk, met name ook omdat er ontzettend veel geheimen zijn te ontdekken. Metroid games zijn bezaaid met geheime gebieden, upgrades en items. Deze stijl gameplay was uniek in diens soort, totdat Castlevania: Symphony of the Night uitkwam. Inmiddels is het MetroidVania stijltje zo populair in de indie gameswereld dat er verzadiging optreedt.
Maar laat ik verder gaan met de Metroid games zelf! Ik heb de Metroid games in 3 groepen verdeeld: De main Metroid games, de Prime games en spin-off Metroid games.
MAIN METROID GAMES
Deze games volgen elkaar, op één deel na, numeriek en chronologisch op.
Metroid – 1986 (Japan), 1988 (Europa) – NES
De eerste Metroid is gelijk een goede game, waarbij je voor het eerst die open platformwereld gameplay hebt die we tegenwoordig MetroidVania noemen. Samus wordt ingehuurd door de Galactic Federation om op de planeet Zebes de Space Pirates te verslaan. Tevens moet zij ervoor zorgen dat de gestolen Metroids worden geëlimineerd. Uiteindelijk vecht Samus tegen de Space Pirates baas Ridley (soort grote Pteranodon-Draak monster) en verslaat ze de Mother Brain, een groot brein dat letterlijk en figuurlijk het meesterbrein is van de Space Pirates.
Tegenwoordig speelt de game wel een beetje stugger dan we gewend zijn, maar toch is het echt nog goed te doen en bovendien erg gaaf ook om te zien hoe ver dat Metroid zijn tijd al vooruit was qua gameplay, abilities en leveldesign.
3.5 van de 5 sterren, maar als je het ziet als de OG en zijn tijd destijds vooruit: 4.5
Metroid II: The Return of Samus – 1991 – Game Boy
Een gedurfde zet om deel twee uit te brengen op de Game Boy. Metroid 2 speelt op veel vlakken heel anders dan de andere games. Samus Aran gaat naar de thuisplaneet van de Metroid, SR388, om ze voor altijd uit te roeien. Je hebt wederom de open wereld en dat je dankzij nieuw vergaarde abilities steeds verder komt, maar afgezien daarvan is het Metroid hunten geblazen. Door middel van een soort scanner/tracker achterhaal je waar de dichtstbijzijnde Metroid zit.
In Metroid II krijg je allemaal geëvolueerde en getransformeerde Metroid om je ruimte-oren, waarbij je eigenlijk van bossfight naar bossfight gaat. Hierdoor is de feel totaal anders bij deze game en voel je je ook meer een hunter dan een explorer, wat je normaal meer hebt. De game is relatief kort en je merkt bij Metroid II wel dat men moeite had om de game te maken voor zo’n klein groen-zwart Game Boy schermpje. Toch bij lange na geen slechte game.
3 / 5 sterren.
Super Metroid (Metroid 3) – 1994 – SNES
Super Metroid speelt als een verbeterde en uitgebreidere versie van de originele game. Nadat Samus Aran alle Metroids had uitgeroeid besloot ze toch één baby Metroid te redden. Ze schenkt de baby Metroid aan de Galactic federation voor onderzoek, maar dat gaat uiteraard fout. Al snel stelen de Space Pirates de Metroid, en uiteindelijk belandt Samus daardoor weer op de planeet Zebes, om weer eens korte metten te maken met die vervelende Space Pirates.
Met Super Metroid maakte ik als eerste kennis met de gamereeks. Het begon met een prachtige review in mijn eerste Power Unlimited magazine die ik ooit had. Ik had echter geen Super Nintendo destijds. Later speelde ik bij een vriendje die wél een Super Nintendo had uiteindelijk eens Super Metroid. Wát een geniaal spel. De sfeer, muziek, gameplay, setting, vijanden en bossfights zijn eigenlijk allemaal bijna perfect. Één van de beste MetroidVania games ooit gemaakt, en nog altijd mijn favoriete 2D Metroid game.
5 / 5 sterren
Metroid Fusion (Metroid 4)- 2002 – Gameboy Advance
Het duurde behoorlijk lang eer er een nieuwe Metroid uitkwam na Super Metroid. Voor de N64 kwam Nintendo er niet aan uit hoe ze er een goeie 3D game van konden maken, wat één van de redenen is waarom het zo lang duurde. Uiteindelijk kwam er dan na 8 jaar op de Gameboy Advance Metroid Fusion uit, een echte 2D platformer, wat een direct vervolg is op Super Metroid. Hier zit Samus op een groot onderzoeks-ruimtestation dat de planeet Zebes in allerlei grote laboratoria had nagebootst qua flora en fauna. Goh, waarom zou dat toch zijn?
In dit deel is Samus met haar Varia Suit in aanraking gekomen met parasiet X, een gevaarlijk organisme dat dankzij het uitroeien van de Metroids geen natuurlijke vijand meer had op SR388. Uiteindelijk wordt Samus gered doordat ze gepreserveerde cellen gebruiken van de baby Metroid, maar Samus is wel erdoor veranderd. Uiteindelijk gaat het natuurlijk allemaal fout op het ruimestation en moet je een hoop monsters kapotschieten. De gevaarlijkste vijand is SA-X, een evil kloon van Samus die parasiet X gemaakt heeft. Metroid Fusion is een hele toffe game, maar wel wat meer lineair dan Super Metroid, waarbij ik de map ook iets minder interessant vind. Maar dat is muggenziften want de game is geweldig.
4 / 5 sterren
Metroid: Zero Mission – 2004 – Gameboy Advance
Dit is een remake van de originele Metroid game op de NES. Een hele goede en meer uitgebreide remake zelfs. Qua verhaal is het precies hetzelfde, alleen zijn er wat elementen aan toegevoegd. Zo vind je overal beelden van de Chozo, een verdwenen Alien-ras waaraan Samus haar unieke ruimtepak heeft te danken. Er zijn ook flashbacks over Samus Aran haar jeugd, waarin je erachter komt dat zij (deels) is opgevoed door de Chozo. De game speelt echt geweldig, enige minpunt is dat Metroid: Zero Mission wel soms iets teveel je handje vasthoudt.
Metroid: Zero Mission speelt supervloeiend, net als dat Super Metroid en Metroid Fusion dit doen. Je bezoekt en doorzoekt een groter gedeelte van de planeet Zebes als in het origineel en op het einde zit nog een vette twist waarin Samus tijdelijk haar Varia Suit kwijt is en in haar strakke Zero Suit moet stealthen op een Space Pirates ruimteschip. Dat ruimteschip is uiteindelijk het derelict spaceship dat je bezoekt in Super Metroid, wat qua tijdlijn jaren na Zero Mission afspeelt. Geniaal.
4 / 5 sterren
Metroid: Other M – 2010 – Wii
De vreemde eend in de bijt. Dit deel speelt zich af tussen Super Metroid en Metroid Fusion. Het grote brein achter Metroid, Yoshio Sakamoto, heeft eraan meegewerkt, maar verder is de game gemaakt door Team Ninja. Daarbij staat het garant dat de gameplay supersolide is, zoals het hoort bij Metroid. En dat is ook zo, want Metroid: Other M speelt fantastisch. De game speelt als een 2.5D platform game, met kleine stukjes met echte 3D movement controls. Echter zijn er ook bepaalde punten erg slecht aan de game: het verhaal, script en de character development. Dit is echt, écht héél slecht aan Metroid: Other M.
Ik heb al twee keer een review geschreven van Metroid: Other M. Zolang je de cutscènes een beetje negeert is de game eigenlijk heel erg gaaf. Maar het is niet makkelijk om te negeren hoe ongelooflijk zapig en zielig dat Samus Aran als een zielige waifu in Other M wordt neergezet. Samus als stoere vrouw-held mag gerust onzekerheid en gevoelens tonen, maar hier is ze een ongeëmancipeerd onzeker hoopje ellende. Beledigend. Het is ook moeilijk om niet jezelf een neusbloeding te cringen dat een elite leger unit duimpjes omhoog gebruikt als saluut en dat “rebel” Samus een duim omlaag doet. Afgezien daarvan is het wel echt een top-game.
3 / 5 sterren. Gameplay is 4.5 ster, verhaal/script is 1.5 ster.
Metroid: Samus Returns – 2017 – 3DS
De laatste titel die verscheen voor Metroid Dread. Metroid: Samus Returns is een remake van Metroid II: Samus Returns, zoals je wellicht al vermoedde. De game speelt als een 2D platformgame maar alles is wel 3D gebouwd. Qua verhaal is er wel het één en ander aan plot toegevoegd, maar niet veel. Net als bij de remake van deel 1 is er ook hier in deze remake meer lore gepropt van de Chozo. Dit is met name doordat er nu Chozo bouwwerken op SR388 zijn en op het eind wordt er iets meer duidelijk over de Chozo en de X parasiet.
Metroid: Samus Returns is gemaakt door MercurySteam, een Spaanse studio die bekend is van de Castlevania: Lords of Shadow games. Zij hebben tevens ook Metroid Dread nu gemaakt samen met Yoshio Sakamoto. Zij maken goeie games, en dat is ook goed te merken aan Samus Returns. De game speelt geweldig, met een paar leuke gameplay elementen toegevoegd, zoals een soort riposte/counterattack die Samus leert in deze game.
4 / 5 sterren
Metroid Dread – 2021 – Nintendo Switch
Deze is net uit! Ik heb de game nog niet gespeeld, maar het ziet er allemaal erg goed uit. Wat je wel gelijk al kunt zien is dat ze echt qua verhaal, vijanden en locatie vernieuwend zijn bezig geweest. Psyched! Hopelijk heb ik binnenkort tijd om Metroid Dread te spelen en reviewen.
METROID PRIME serie
Deze gamereeks is canon met de normale gamereeks, maar speelt zich af na Metroid en voor Metroid 2 (voor zover dat boeit). De Prime games onderscheiden zich ten opzichte van de andere Metroid games doordat ze in first person zijn. Maar ze spelen wel MetroidVania stijl! De developer van deze games is Retro Studios, wederom in samenwerking met Yoshio Sakamoto.
Metroid Prime – 2002 – Gamecube
Het kwam als een volslagen verrassing voor veruit de meeste fans van de Metroid games: Metroid Prime speelde in first person, maar bleek wel een keigoeie Metroid game te zijn. Sterker nog, naar mijn mening is Metroid Prime nog altijd één van de beste games ooit gemaakt. De game speelt qua controls en feel uiteraard totaal anders, maar toch voelt het als een echte Metroid game. Dit komt omdat de USPS van de gamereeks ook hier overeind blijven: MetroidVania speelstijl, solide gameplay en exceptioneel goeie muziek, omgeving en atmosfeer.
In Metroid Prime komt Samus door ruimteschip-panne na een gevecht met Meta Ridley (Robot Ridley) terecht op Talon IV, een planeet waar de Chozo ooit leefden (ja, ze woonden op meerdere planeten). Het draait qua verhaal niet echt om Metroids, maar het gaat allemaal om Phazon, een soort alien mutagen spul wat alles overneemt. Ooit crashte een meteoriet met Phazon op Talon IV. Niet bijster origineel, want van die “corruption” meuk zit al in talloze films en andere games. Toch drukt dat de pret niet, want verder hebben ze er echt een toffe spin aan gegeven, met name hoe de Chozo ermee om zijn gegaan. Metroid Prime is een absolute must-play en vandaag de dag nog altijd een genot om te spelen.
5 / 5 sterren
Metroid Prime 2: Echoes – 2004 – Gamecube
Na twee jaar werden we al getrakteerd op een tweede Metroid Prime. Hier gooide Retro Studios de lat nog wat hoger, door voor bigger en better te gaan. In Metroid Prime Echoes zijn ze daarom de ambitieuze kant op gegaan van Soul Reaver, waarbij je twee versies hebt van de wereld waarin je speelt. Hierin zit ook het grootste puzzel-element, het wisselen tussen de twee realiteiten. Ge-wel-dig. Echoes is een beetje de Majora’s Mask onder de Metroid games: moeilijker om in te komen en te vatten, maar zit je er eenmaal in, dan besef je dat je een meesterwerk speelt.
Metroid Prime 2: Echoes speelt zich af op Aether, waar Samus naartoe gaat omdat ze op zoek is naar een verdwenen groep Galactic Federation Marines. De planeet blijkt ooit geraakt te zijn door een Phazon meteoriet, net als Talon IV bij deeltje 1. De wezens die er leefden, de Luminoth, werden samen met de planeet door deze ramp in twee realiteiten gesplitst: een light-world en shadow-world. Aan Samus om daar iets aan te doen. Echoes vind ik persoonlijk eigenlijk nog knapper gemaakt en beter dan de eerste Metroid Prime, maar de game is wel pittiger en is niet echt qua pick-up-and-play. Maar wederom: een meesterwerk.
5 / 5 sterren
Metroid Prime: Hunters – 2006 – DS
In Metroid Prime: Hunters kom je met Samus in de Alimbic Cluster terecht na een telepathische boodschap dat daar de ultimate power is te vinden. Eenmaal daar aangekomen kom je erachter dat er ook andere intergalactische bounty hunters zijn die de boodschap hadden ontvangen. Eerlijk alles delen hebben ze allemaal geen zin in. Een gaaf, losstaand verhaaltje dat zich tussen Prime 1 en 2 afspeelt. Wat ik vooral leuk vind aan Hunters is dat je eens met andere unieke bounty hunters in aanraking komt, die ook net zo apart en sterk zijn qua powers als Samus zelf. Zoals je wellicht kunt vermoeden is Hunters iets meer een shooter dan een adventure game.
Deze game kwam als tussendoortje uit op de 3DS,in afwachting van Metroid Prime 3. Een first-person game dus op een handheld! Dikke prime… eh prima, want met de stylus op het onderste scherm bestuurt een FPS game echt geweldig op de DS. Metroid Prime: Hunters is wat simpeler qua controls, abilities en aanpak dan de andere Prime games, wat ook het beste past bij een handheld systeem. Hunters speelt zich niet af op één wereld, maar je gaat meerdere planeten en locaties af binnen de cluster, waarbij je via een map overview kunt kiezen waarnaartoe je steeds gaat. Afgezien daarvan speelt de game wel als een MetroidVania titel. Hele leuke, sterke titel voor de DS.
4 / 5 sterren
Metroid Prime 3: Corruption – 2007 – Wii
In dit deel wordt de trilogie afgerond qua verhaal en alles rondom de Phazon. Het voelde als best lang wachten op Metroid Prime 3, ook al valt 3 jaar toch behoorlijk mee. Prime 3 verscheen op de Wii, waarbij je natuurlijk “for better or worse” met Wii-controls te maken had. Dit speelt met first-person controls behoorlijk direct en goed, 9 van de 10 keer, maar toch heb ik mij soms toch wel aan kunnen storen. In dit deel bezoek je net als bij Metroid Prime: Hunters ook meerdere locaties en zit je niet op één planeet heel de game lang.
Het verhaal neemt in Prime 3 een toffe wending. De Space Pirates zijn geïndoctrineerd door een Phazon Dark Samus en ze vallen drie planeten aan van de Galactic Federation. Uiteraard aan “Player Light Samus” om hier een morph-balletje en een wavebeampje voor te steken. In Metroid Prime 3 gaat het uiteindelijk ook om de bron vinden waar Phazon en die meteorieten vandaan kwamen. En waar kwam die Dark Samus ineens vandaan? Alles wordt uiteindelijk mooi afgerond in dit deel en je leert de wijze levensles: De grootste vijand in je leven is (meestal) jezelf.
4 / 5 sterren. Dit deel vind ik qua sfeer en gameplay iets minder, maar het blijft top notch.
Metroid Prime 4
Deze game is aangekondigd al voordat de Nintendo Switch uitkwam, maar we zijn nog altijd niet verder dan enkel een logo. Eerst was Bandai Namco ermee bezig, maar dit ging niet goed. Nu is Retro Studios (die naar mijn mening het sowieso moesten doen) ergens in 2019-2020 compleet opnieuw begonnen om de game te maken. Min of meer hetzelfde gebeurde destijds ook met Prime 1, waarbij Miyamoto (niet Sakamoto dus!) de studio min of meer volledig opnieuw liet beginnen. Metroid Prime zou oorspronkelijk third-person zijn, maar dat zag Nintendo niet zitten.
Afwachten dus maar! Ik heb er wel vertrouwen in, maar jemig, het duurt wel lllllaaaaaaaaannnnggggg zeg.
SPIN-OFF METROID GAMES
Er zijn ook nog twee games die ik niet echt mee reken met de rest. Deze Metroid games spelen heel anders.
Metroid Prime Pinball – 2005 – 3DS
Dit is wat je noemt wel een inkoppertje, want in vrijwel elke Metroid game rol je 50% van de tijd rond als een balletje. Waarom dan geen pinball game maken voor de lol als spinoff? Ik stond er zelf niet zo om te springen om heel eerlijk te zijn, ondanks dat ik wel liefhebber ben van pinball-machines en -games. Maar toch kocht ik Metroid Prime: Pinball, want het is en blijft wel een Metroid game.
Uiteindelijk is dit echt een hele leuke pinball game, waarbij je ook echt grootse bossfights hebt en er veel originele dingen gebeuren in de verschillende kasten/gedeeltes waarin je loopt te pinballen met Samus als morph-ball. Overigens heeft Prime Pinball wel echt een Metroid sfeer. Veel meer kan ik er niet over zeggen. Oh ja, de game kwam met een rumble pack, waardoor je met een vibrerende DS in je handen zat. Omdat het kan.
3.5 / 5 sterren
Metroid Prime: Federation Force – 2016 – 3DS
Allemaal goeie games, dan zal deze ook wel goed zijn! Helaas niet. Federation Force is helemaal gericht op multiplayer, waarbij je niet met Samus speelt, maar met mariniers van de Federation Force. Alles heeft een cartoony, chibi-waterhoofd stijl, iets dat ik totaal niet vind passen bij Metroid. Je kunt de game spelen met 2 tot en met 4 personen, maar ook alleen! Dat vind ik erg fijn dat dat kan, want ik ken fucking niemand die de game heeft, laat staan op dezelfde momenten tijd heeft als ik. Maar fijn bleek het niet te zijn, want de game is na level 1-2 nagenoeg onspeelbaar in je uppie. Niet dat het te moeilijk is, maar gewoonweg NIET te halen. Het lijkt wel alsof men vergeten is dit te play testen.
Zelfs met twee personen wordt verderop onhaalbaar waarbij je echt, en ik overdrijf niet, ruim een half uur over een bossfight kunt doen, om het vervolgens alsnog niet te halen. Waarna de missie opnieuw moet in zijn geheel, want zo gaat die poepzooi met online multiplayer. Je kunt Nintendo loven voor het feit dat ze eens wat nieuws proberen, maar met zo’n klote-executie ervan gun ik ze dat compliment echt niet. Helaas is niet alles slecht, want de sfeer en muziek is wel weer alsvanouds gaaf. Misschien dat ik er ooit nog doorheen kan spelen met 3 vrienden, maar ik denk het niet. Heel jammer.
2 / 5 sterren.
Wat komt er nog meer?
Uiteraard wachten we nog op Metroid Prime 4. Afhankelijk van hoe goed Metroid Dread het doet, zullen we vast meer krijgen. Wat ik wel het liefst heb is kwaliteit boven kwantiteit. Van mij mag er gerust wat tijd tussen zitten. Bovendien zijn alle Metroid games ook uitstekend herspeelbaar en geniet je er meestal nog het meeste van wanneer je voor de 2de of 3de keer erdoorheen speelt. Gaat daar ma’Aran staon!