Castlevania: The Adventure – 1989 – Gameboy

Voor deze eerste Petroreview wil ik Castlevania: The Adventure eens onder de loep nemen aan de tand voelen. Met goede reden, want de game is onlangs heruitgebracht in Castlevania Anniversary Collection, samen met nog een aantal andere klassieke oude Castlevania games. De reden waarom ik deze titel eruit heb gepikt om als eerste te bespreken is omdat deze Gameboy-titel ook de eerste Castlevania titel was die ik ooit speelde. Ik kan alvast verklappen dat het mij niet het beste beeld gaf van deze iconische gamereeks.

Een retro avontuur dat weer betaalbaar verkrijgbaar is.

Er zijn veel verzamelaars van de Castlevania games. Daardoor zijn vrijwel alle oude delen zeer duur om aan te schaffen, maar hierover heb ik wel eens een andere keer. Inmiddels ben ik een enorm liefhebber van de Castlevania gamereeks al is dat niet dankzij Castlevania: The Adventure. Initieel deden de games mij niet veel, al vond ik ze nooit slecht. Wel ben ik zolang ik al games speel fan van Konami geweest, onder andere omdat op mijn eerste gaming device, de MSX, Konami veruit de beste games had. Helaas heb ik er de laatste jaren beduidend minder mee, maar dat heeft denk ik iedereen. Mijn liefde voor Castlevania bloeide pas echt op toen ik de geniale ingeving had die ene limited edition Symphony of the Night voor de PS1 te kopen die ik al een paar dagen had zien liggen bij de Replay in Breda.

Het bleek één van mijn beste aanschaffingen ooit te zijn. Wát een game. Vanaf dat moment verklaarde ik mezelf Castlevania liefhebber. Zijn echter alle Castlevania games zo goed? Nee, dat niet, maar slecht zijn ze nooit, en de meeste delen hebben de (hoek)tand des tijds goed doorstaan. Veruit de matigste zijn de drie titels die uitkwamen voor de originele Gameboy (die koelkast ja). De eerste is hierbij erg bekend, de andere twee zijn aardig obscuur. Vrijwel alle kinderen met een Gameboy bij mij in de buurt en op school hadden Castlevania: The Adventure. Dit was niet omdat het een favoriet was, maar meer omdat de game destijds voordelig in de schappen bij Bart Smit lag en daarom qua aanschaf de voorkeur genoten had bij alle papa’s, mama’s en Sinterklaas. De game was voor ons 12-13 jarigen veel te moeilijk en de besturing voelde stug en ouderwets.

Nostalgie factor

Een paar jaar geleden heb ik zelf pas Castlevania: The Adventure voor de Gameboy gekocht, vooral uit jeugdsentiment. Het is een game die ik vaak leende van of heb gespeeld bij vrienden, en daarnaast is het ook de allereerste Castlevania game die ik ooit heb gespeeld, zoals ik al had aangegeven. De game speelt dan wel stug en is vrij onvergeeflijk, uit jeugdsentiment kan ik toch niks anders dan veel lol hebben aan de game. De sfeer en de muziek is in elk geval zoals altijd supergaaf, en uiteindelijk is de game wel uit te spelen zolang je maar echt goed wordt. Verhaal is er niet, het gaat puur om jouw Belmont door de pittige 5 levels heen worstelen! Dit geldt voor praktisch alle Castlevania delen overigens. Dracula laat zich niet zomaar kapotzwepen, wat denk jij nou.

Echter is puur objectief gezien de game eigenlijk behoorlijk matig, en de moeite niet meer waard, zolang je niet een bepaald sentiment of voorliefde hebt voor oude Gameboy spellen of deze specifieke Castlevania titel zelf. Wel houd ik er altijd wel erg van om alle delen uit een reeks, op zijn minst te kunnen, spelen. Dat Konami daarom nu een The Castlevania Collection heeft uitgebracht, waarin ze echt de eerste 8 Castlevania games hebben gestopt, is echt super. De latere delen zal wat moeilijker worden, maar toch hoop ik dat er nog meer Castlevania games op deze manier worden heruitgebracht, al is het alleen maar voor een nostalgische blik in het verleden!

Petrogamer’s Oordeel

Voor mij is Castlevania: The Adventure een echt jeugdsentiment. Daarnaast houd ik ook heel erg van die simpele oude graphics, geluidjes en alles. De game speelt uiteindelijk ook nog fatsoenlijk genoeg dat het niet één grote ergernis is. Wanneer je deze game speelt als onderdeel van de Castlevania Anniversary Collection op Steam of de PS4, Xbox One of Switch, dan heb je bovendien ook nog de handige statesave optie. Al met al is deze eerste Castlevania Gameboy-titel dus een relikwie waarbij het geheel ervan afhangt wat jouw associatie ermee is, en of je houdt van oude games. Ik vind het in elk geval erg gaaf dat Konami zelf deze game niet is vergeten.