Bij Panzer Dragoon vlieg je op een draak door een post-apocalyptische wazige wereld. Is dat alles wat je doet? Klinkt als lekker relaxen! Maar neen, het is immers niet Pan-zen Dragoon. Het wazige wereldje van Panzer Dragoon stikt van de vijanden, dus rusten ho maar. Deze Sega klassieker is onlangs als remake (ja, dat heb ik goed) heruitgebracht op de Nintendo Switch. Laat het toeval nu zo zijn dat ik al enige tijd deze review van de oude Panzer Dragoon aan het klaarstomen was. Is de originele versie ook nog wel de moeite waard? Ik zal het je eens met gevleugelde woorden vertellen. Vlieg met me mee!*
*Nee, niet naar die f*cking k*tregenboog, en ik denk ook helemaal niet alleen aan jou. Ik haat dit (ironisch genoeg) draak van een lied vanaf het moment dat ik in groep 7 het 100x moest zingen van mijn basisschool leraar die er fan van was (en dus overduidelijk een wansmaak in muziek had).
Releasedatum | 1995 |
Platform | Sega Saturn (gespeeld), pc, PS2 (gespeeld), Xbox |
Developer | Team Andromeda (deel van SEGA) |
Publisher | SEGA |

Draken van spellen? Nee Drakenspellen!
De Panzer Dragoon games zijn echte Sega-klassiekers, maar toch is het niet een hele bekende gamereeks. Bij gamecollectors is de serie wel heel bekend, met name om één specifiek zeldzaam deel. Deze draken-vliegserie heeft wat dat betreft wel een echt cultstatus en toegewijde fans. Over de Panzer Dragoon gamereeks valt veel te schrijven, want de geschiedenis ervan is vrij apart en interessant. In totaal zijn er op dit moment slechts 4 volwaardige Panzer Dragoon games, plus nog 2 kleine niet-noemenswaardige sub-games. Er zijn re-releases verschenen, maar dit is enkel van de eerste game. Dit zie je helaas wel bij meer gamereeksen gebeuren (zoals o.a. bij Broken Mirror). Aangezien ik alle Panzer Dragoon games zal gaan reviewen, bespreek ik per deel wel hoe de geschiedenis zit.**
Panzer Dragoon is een rail-achtige arcadestijl shooter in een unieke post-apocalyptische setting. De makers hebben hierbij gekeken naar onder andere Star Wing en Space Harrier qua gameplay. De post-apocalyptische setting is geïnspireerd door o.a. Nausicaä Valley of the Wind, Dune en het werk van strip-legende Moebius. Panzer Dragoon kwam uit in 1995 en was speciaal ontwikkeld voor de Sega Saturn. Uiteindelijk is de game daarnaast nog 3x geport. In 1997 voor Windows pc, in 2002 voor de Xbox als unlockable bij Panzer Dragoon Orta en uiteindelijk in 2006 als remaster voor de Playstation 2 (alleen in Japan als een SEGA AGES 2500 uitgave). Deze laatste PS2 versie is de beste versie met hogere framerate en betere graphics. Daarnaast zit er ook Pandora’s Box bij, een menu optie die er vanaf Panzer Dragoon Zwei bij elke game zit, waarbij je level select hebt, cheats en vele extra’s.
**Wil je een gedetailleerde geschiedenis eens lezen van Panzer Dragoon, check dan dit geniale en zeer uitgrebreide artikel van gastschrijver Iam16bit op Destructoid.

Hoe ik het leerde kennen
Ik kwam met Panzer Dragoon in aanraking toen ergens in 1999 mijn vriend en gamedealer Tony (binnenkort meer over hem) mij op het hart drukte dat ik echt eens Panzer Dragoon Saga moest spelen op de Sega Saturn, en daarvoor mocht ik zijn game ervan een week lenen. De game was, zo vertelde hij, “echt een geniale RPG, die al vanaf de dag van release zeldzaam is”. Het was een buitenkans dat ik de game kon spelen. Dit bleek ook waar, want ik ben sindsdien de game maar 1x tegengekomen zelf. Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik was destijds ook echt een Sega-rookie. Inmiddels had ik al wel een Sega Saturn thuis, dus ik was best benieuwd. Ik zal eerlijk zeggen dat ik de game erg weinig kon spelen in die ene week dat ik het te leen had. Maar wat ik ervan zag vond ik wel erg gaaf.
Vervolgens heb ik toendertijd geen enkele Panzer Dragoon game gekocht. Niet dat ze mij niet aanspraken, integendeel zelfs. De wereld en de sfeer spraken mij enorm aan, en nota bene van die Star Wing stijl games vind ik erg vet. Dat genre games is dan ook nog eens erg zeldzaam, dus waarom kocht ik ze niet? Dat had één reden: Ik wist dat ik de games nooit allemaal zou gaan bezitten, vanwege die veel te dure en zeldzame Panzer Dragoon Saga. Maarrrr, dat was dus tot ik deze befaamde zeldzaamheid een jaar of 3-4 geleden op de kop wist te tikken. Toen wilde ik pas eindelijk beginnen aan mijn Panzer Dragoon journey. Uiteraard beginnend bij deeltje 1, want anders gaat mijn linkeroog spastisch trekken. Het eerste deel beviel ook gelijk, want wát een vette sfeer zit er gelijk in. Dit is vooral dankzij de subliem goeie muziek.

Panzer Gameplay
Zoals ik al aangaf is de eerste Panzer Dragoon een rail shooter in de stijl van Starwing. Dat klinkt wellicht niet heel erg origineel, maar toch zijn er maar weinig spellen die zo spelen. Bovendien heeft Panzer Dragoon iets unieks qua gameplay in het genre: Je kan helemaal rondom kijken (en schieten), wat gaat door middel van de L en R knoppen. Verder is het schieten hetzelfde als bij de meeste je hebt 2 soorten main attacks: De lock-on attack door met de schietknop ingedrukt met je cross-hairs/mik-cursor dingetje over vijanden te gaan, en dan loslaten. Deze attack doet dan de draak. De tweede attack is een zwakkere schietaanval, waarbij de hoofdpersoon met een geweer heel snel schiet, rapid-fire stijl.
Je vliegt door 6 levels heen (met een 7de eindbaas level), genaamd chapters, waarbij er sterke afwisseling zit in de omgeving, vijanden en hoe het speelt. In het eerste level vlieg je over water tussen ruïnes door, maar zoiets komt niet echt terug. Je gaat schietend op en met je draak door woestijnen, tunnels, bosgebied, bergdorpjes. Daarbij heb je telkens veel andere, nieuwe vijanden die ook andere tactieken vergen om ze te verslaan. Elk level heeft een grote bossfight op het eind, precies zoals bij Starwing of andere platformgames zoals bij de oude Castlevania. Net als deze games, vergt Panzer Dragoon ook echt oefening om heelhuids door een chapter heen te komen. Al vanaf level 2 wordt het dermate pittig dat je er eigenlijk vaak minimaal 2-3 keer over doet eer je goed genoeg bent om al die vijanden en baas te overleven.

Verhaal en wereld
Bij Panzer Dragoon vlieg je, zoals ik al zei, op een draak. Deze lijkt echter totaal niet op de draakjes zoals we die “normaal” zien, maar het is een vaag uniek beest met een exoskelet (dat is de “panzer” inderdaad!). En daarbij komen we bij één van de redenen waarom ik Panzer Dragoon zo vet vind: ALLES in de game qua design is vaag en uniek. Het enige waar ik het echt op vind lijken is op het werk van Moebius, maar dan nog met een eigen saus erover. In deze tijd van de Saturn en PS1 kwamen volop vage games uit waarbij men echt constant keek naar vernieuwing. Ook op pc was dit het geval. Panzer Dragoon is duidelijk ook zo’n titel waarbij men echt iets nieuws wilde creëren. De wereld van Panzer Dragoon voelt ook heel uitgedacht en diep uitgewerkt. Zo heeft Team Andromeda een eigen taal verzonnen voor deze wereld, soort Duits-Japans achtige taal.
De wereld van Panzer Dragoon is post-apocalyptisch. Op zich niet origineel, maar de uitwerking is het wel. Duizenden jaren geleden hebben mensen elkaar uitgeroeid door bio-wapens en andere vage technologie. Mensen leven vooral nomadisch in het woeste landschap, waarbij the Empire (yup, voor “de verandering” evil) gebruik maakt van de aloude technologie en wapens die ze opgraven. Uiteindelijk is het verhaal van Panzer Dragoon ontzettend simpel en omdat het een arcade-speelstijl heeft waarbij de cutscenes meer sfeerstukjes zijn vol aparte termen. De hoofdpersoon is een mens die tijdens het jagen op vreemde beesten in de woestijn in een grot terecht komt waar hij stuit op oude ruïnes. Na wat pech en ellende komt hij terecht bij een gevecht tussen twee draken, waarbij de persoon op de blauwe draak doodgaat. Voordat hij sterft, geeft hij zijn geweer aan de hoofdpersoon en zegt dat hij die draak moet tegenhouden. “And up, up and awaaaaayyyy you go!”

Eindoordeel
Panzer Dragoon is een geweldige game. Het is wel een typisch eerste deel, waarbij het nogal “rough around the edges” is. In tegenstelling tot de latere delen heb je met dit eerste deel geen extra’s, geen save mogelijkheden en geen supermoves. Dat maakt de ervaring niet heel veel minder, maar daarmee moet je het wel in zijn tijd en plaats zien. De sfeer en muziek van de Panzer Dragoon games vind ik al vanaf dit eerste deel van zeldzaam grote hoogte. Dat je dan ook nog op een draak rondvliegt, superveel diversiteit hebt in elk level en een belachelijk diep uitgewerkte wereld voor een arcade-shooter, maakt Panzer Dragoon tot een “die moet je eens gespeeld hebben” klassiekertje.
