Turok: Dinosaur Hunter

In deze Turok: Dinosaur Hunter review kan ik uitgebreid gaan praten over allerlei kleine details en gameplay elementen. Alinea’s lang kan ik zwetsen over de verschillende wapens en vijanden in deze N64 fps klassieker. Wat ik ook kan doen is eerst eens vertellen waarom deze eerste Turok game zo ontzettend speciaal voor mij is. De game heeft mij geleerd niet bevooroordeeld te zijn of een stugge fanboy. Vervolgens kan ik je in 2 alinea’s met gemak vertellen hoe Turok speelt, en waarom deze vandaag de dag wellicht nog een speelsessie waard is. De game is immers inmiddels heruitgebracht in HD remaster vorm. Misschien dat juist onze hardwerkende indianenvriend maar beter het bijltje erbij neer kan leggen, of gaan we uit de volle borst zeggen “I AM TUROK!”

Turok: Dinosaur Hunter stats

• releasedatum: 4 maart 1997 (origineel)
• platform(s) origineel: Nintendo 64 (gespeeld), pc
• platform(s) remaster: Xbox One (gespeeld), Switch, pc
• developer: Iguana Entertainment
• publisher: Acclaim

Mijn unieke geschiedenis met Turok

Turok is een hele speciale game voor mij. Ik kan mij nog alles herinneren van het eerst zien en aanschaffen van deze game, tot aan het uitspelen ervan. Turok: Dinosaur Hunter was een exclusieve launchtitel voor de Nintendo 64. De eerste glimp die ik van deze game opving was ten tijde van de launch van de N64. Er staat op Wikipedia dat dit was op zaterdag 1 maart, maar ik weet 100% zeker dat deze console in Breda en omstreken toen nog totaal niet te koop was. Dit kwam pas een paar dagen later, op dinsdag 4 maart. Ik weet nog goed dat het een doordeweekse dag was. Ik had maandenlang gespaard om een Nintendo 64 (N64 noemden we het pas jaaaaren later) te kunnen kopen ten tijde van de launch. Overal fietste ik met Michiel, destijds één van mijn beste vrienden, alle winkels af.

Overal was “de Nintendo 64” al uitverkocht, en als laatste hoop gingen we naar Calimero, een vage videogame speciaalzaak in Breda. Waarom daar niet eerst heen? Ik mocht die mevrouw die daar fulltime de winkel runde niet zo. Toen we daar aankwamen kocht net een wat oudere kerel van rond de 20 (als je 16 bent is dat al praktisch een oude zak) een Nintendo 64 met wat games erbij. En wat was die ene groene game met die dino dat hij daar in zijn tas stopte? Dat zag er gaaf uit! Na het kopen van de Nintendo 64 met Mario 64 had ik nog maar zo’n guldencentje 64 op mijn bankrekening, dus meer werd er die dag niet aangeschaft.

Peter de snob, en Turok de prijzige

Al snel kwam ik erachter dat het om Turok: Dinosaur Hunter ging, een first-person shooter. Een FPS op een console? WAT?!? Dat moet wel shit zijn, dacht ik, vond ik en wist ik eigenlijk wel zeker. Na een week of twee belt in het weekend mijn vriend Hugo op (ik had altijd maar 3-4 vrienden, vond ik meer dan genoeg):

“Hé Peter, kom je bij mij spelen op de Nintendo Vierenzestig? Ik heb Turok gehuurd, die is cool man!”

“Nou, daar lijkt me geen reet aan, maar sowieso gezellig hoor, ik kom eraan!”

Eenmaal aangekomen bij de mansion waar Hugo woonde liet hij mij superenthousiast de befaamde Turok game zien. Ik was totaal niet onder de indruk. Pfffff, fps games spelen met een stomme controller, ben je mal! Nee, snobje Peter was NIET onder de indruk van een game die er veruit het mooiste uitzag van alle games die op dat moment bestonden. Peter, de dinosaurus gek, was NIET onder de indruk van die raptors en dimetrodons waar je onder andere tegen vocht. De snelle, vloeiende gameplay, de gore en de dikke wapens vond ik allemaal ook niet echt boeiend. Hugo keek mij geregeld verbaasd aan. Na een nachtje slapen deed ik dat ook bij mezelf in de spiegel.

Peter: Koopjes Hunter

Wat had mij in hemelsnaam bezield? Turok was juist BLOODY AWESOME. Heel de nacht had ik erover gedroomd (dit zou niet de laatste keer zijn dat dat gebeurde, maar daarover een andere keer). Dankzij die gekke N64 controller speelde de game ook nog eens heerlijk ook. Godnondeju, na 1 nachtje slapen besefte ik: Deze game MOET ik hebben! Wisselen pubers weleens snel van mening, denk je? De game was echter rete-duur, namelijk 179 gulden. Dat was voor mij minimaal 2 volle maanden sparen. Ik had echter wel weer wat knaakjes inmiddels bij elkaar.

Maar wacht eens even! Had ik niet Turok bij de Replay (mijn go to gamestore) de game niet tweedehands voordeliger zien liggen? Ja hoor, daar lag hij als een tantaluskwelling voor “slechts” 129 gulden. Ik moest vervolgens nog 3 weken wachten eer ik genoeg geld had. Dat was dus slecht slapen, veel nagelbijten en duimen, hopend dat niemand met “mijn” Turok al aan de haal zou gaan. De dag dat ik het geld had, heb ik nog nooit zo rap naar de winkel gefietst als toen. En gelukkig lag de game daar nog. Het klinkt treurig, maar het was een zeldzaam euforisch moment om eindelijk Turok in mijn bezit te hebben.

Ouwe Schiethand

Uiteindelijk bleek Turok dus ook echt geen miskoop, want wat een ontzettend vooruitstrevende fps game was dit op vrijwel alle vlakken. Ten eerste zit er in de handleiding als proloog op de game een comic van rond de 20 pagina’s, waarbij mijn bek openviel van verbazing, zo gaaf. Later kwam ik erachter dat Turok is gebaseerd op comics uit de jaren 50. Ten tweede zag er in 1997 echt geen enkel ander spel zo goed uit als Turok. En ten derde: de game speelde als een zonnetje. Wederom ongekend dat je een fps game kon ervaren die (bijna) zonder hikken of stoten speelde en geen last had van gigantische laadtijden. Een enorm dikke mist was wel nodig bij Turok, waardoor je soms niet verder dan 3 meter voor je uit kon kijken.

Turok heeft maar 8 levels, en deze zijn allemaal supergroot en uniek in design. Je kunt uren met een level bezig zijn, zo episch groot zijn ze qua schaal en lengte. Het leveldesign heeft (gelukkig) daarom ook veel diversiteit en geheimen. Zo heb je in elk level 1 onderdeel van het Chronosceptor superwapen, waardoor je de eindbaas in 3 schoten naar de eeuwige jachtvelden helpt. Zwemmen en klimmen kan onze Native American held Turok ook, dus dat versterkte de afwisseling. In het ene level is heel open met veel splitsingen, het andere level weer niet. Soms is het puzzelen geblazen met knoppen en deuren a la Doom of Quake, andere levels spelen meer als een linieaire platform uitdaging met veel moeilijke vijanden. En laten we ook de vette bazen niet vergeten, vooral de biomechanische T-rex.

De nieuwe Turok HD ervaring

Inmiddels is Turok al enige tijd nagenoeg onspeelbaar op de N64. Jaren geleden ging ik met mijn oude goeie vriend Vadim geregeld retro-gamedagen plannen, waarin we dan een hele dag van één console een lading games gingen herbeleven. Supergaaf. En wat hadden wij veel zin bij onze N64 dag om eens aan de slag te gaan met de Turok trilogie. Echter kwamen we er al snel achter dat de fps controls andersom zijn qua motioncontrols. Met je linkerduim kijk je rond, en met rechts loop en strafe je. Deze controls kun je NIET aanpassen bij Turok 1 en 2, wat nagenoeg de spellen onspeelbaar maakt, tenzij je een weekje lang je hersens even opnieuw wilt trainen. Het enige grappige aan deze speelsessie was dat we zo slecht het spel speelden dat we ruim een kwartier erover deden om het eerste trapje op te komen.

Nu is na ruim 20 jaar Turok 1 en 2 heruitgebracht in remastered HD vorm. De mist is weg, en alles heeft strakke lijnen, maar verder zijn de games hetzelfde gebleven. Waarom niet gelijk deel 3 er ook bij? Die is wel wat minder goed, maar dan ben je gelijk klaar zou ik zeggen. Maar ik ben blij dat we deze games nu weer kunnen herbeleven, want de controls zijn ook omgezet naar de huidige vorm. Ja, de games zijn oud, maar dat interesseert met geen reet. Ik vind het heerlijk deze oldskool games en gameplay weer eens eindelijk te kunnen herbeleven zonder dat ik met die idiote omgedraaide controls zit opgescheept, of de rare flikkerende hoofdpijngraphics van de N64. Meer, geef mij meer van deze re-releases zeg ik je!

Turok: Dinosaur Hunter is nagenoeg onspeelbaar vandaag de dag op de N64, dankzij de niet aan te passen controls. Met de HD re-release was het voor mij ontzettend genieten dat ik eindelijk weer eens mijn oude geliefde N64 game kon herbeleven. De game is in mijn optiek net zo legendarisch als Doom en Quake waren ten tijde van hun release. Voor nieuwkomers is deze eerste Turok game wellicht een beetje een pittige game om doorheen te komen, want afgezien dat de game niet makkelijk is, is het allemaal vrij anders. Maar dat is ook juist nog vandaag de dag zo vreemd: Turok voelt nog steeds aan als een vrij unieke fps game. Nu ik er weer eens helemaal doorheen heb gespeeld, is het wel weer echt even klaar. Maar nu natuurlijk door naar Turok 2!