Mijn Link met deze gamereeks
De grootste en meest geliefde IP van Nintendo na Mario, is uiteraard The Legend of Zelda. Deze bestaat sinds deze week 35 jaar. Jeeemig. Vrijwel iedereen is er ook bekend mee. Zelfs mensen die nog nooit een Zelda game hebben gespeeld, of van een generatie zijn die helemaal niks heeft met games, zijn vaak alsnog bekend met de naam. Er is natuurlijk de bekende verwarring dat men dan denkt dat die groengeklede elf-achtige jongeman degene is die Zelda heet. Maar dan nog: ze zijn bekend met de naam en weten er toch iets van. Waarom is The Legend of Zelda gamereeks zo geliefd, en hoe is dit gegaan? Hoe krijgt Nintendo het voor elkaar Zelda 35 jaar lang populair te houden?
Vanaf nu ga ik het gewoon de Zelda gamereeks noemen. De volledige term “The Legend of Zelda”, hoor je bijna nooit iemand zeggen. Ik heb ook geen zin het steeds helemaal uit te typen.
Links laten liggen
Al eens eerder heb ik Zelda: Link’s Awaking (uit 1993) gereviewd. In die review vertelde ik hoe dit mijn eerste Zelda game was die ik zelf had en echt heb gespeeld. Het duurde even eer ik snapte hoe een Zelda game speelt, maar uiteindelijk werd het mijn favoriete titel op de Gameboy. Uiteindelijk zag ik op de SNES A Link to the Past, die er vanaf frame 1 er prachtig uit zag. Wát een toptitel, zeker als je beseft dat die uit 1991 is. Volgens veel mensen is deze game nog altijd dé beste Zelda game.
Vervolgens zou het tot eind 1998 duren eer er weer een Zelda game verscheen. De N64 kwam in 1996 op de markt, waarbij er al snel screenshots te zien waren van een nieuwe game. Deze beelden bestonden met name uit een 3D gebouwde Link in een donkere dungeon. Het zag erg geweldig uit. Maar na het zien van die screenshots zou het nog zo’n twee jaar duren voordat de nieuwe Zelda: Ocarina of Time uitkwam. Het maakte mij, en veel andere fans, een beetje bitter dat het zoveel delays had. Echter verdween die bitterheid als een Ganon tegen de Master Sword toen we eenmaal de game gingen spelen. Wát een fenominaal goeie game. Volgens veel fans is Ocarina of Time dé beste Zelda game.
Link3D
Vanaf Ocarina of Time wist ik: Voortaan koop ik elke Zelda game die uitkomt. De eerstvolgende was Majora’s Mask op de N64. Echter is deze tweede N64 Zelda titel notoir moeilijk om in te komen. Ook ik had hier last van, want je herbeleeft steeds drie dagen en ik snapte er niet heel veel van in het begin. Uiteindelijk loont het wel om jezelf er echt toe te zetten, want toen ik het eenmaal begreep: Alle Triforcejes nog aan toe, wat een fenominale game. Wederom, volgens velen is Majora’s Mask de beste Zelda game. Begin je al een patroon te zien? Dit “de beste” riedeltje zet zich voort totaan de laatste Zelda, Breath of the Wild. Zelfs nu Zelda 35 jaar bestaat, voelt het nog als een frisse serie, waarbij er een hele hoop titels gelden als “de favoriet”. Hoe komt dit?
Ten eerste zijn de games simpelweg erg goed. Maar er is wel een reden waarom het al 35 jaar lang goed blijft. Vanaf Majora’s Mask ging Nintendo voortaan bij elke Zelda game er een uniek gameplay-element aan koppelen. Er zaten in de vier Zelda titels ervoor al wel unieke dingen, maar dit werd beduidend sterker vanaf Majora’s Mask. Hierdoor speelt elke titel anders en voelt vernieuwend. Wel blijf je spelen met Link, zit je in de penarie binnen een episch verhaal en heb je grotendeels dezelfde sfeer. Een mooie mix dus tussen herkenbaar en nieuw, zoals het hoort met sequels!
Alle Zelda’s in 35 jaar
Na de lange wachttijd op Ocarina of (a lot of) Time zou het nooit meer lang duren voordat er een nieuwe Zelda titel verscheen. Geen Gara Desert droogtes meer van 5 jaar! Zie hieronder de volledige tijdlijn van 35 jaar Zelda. In de derde kolom heb ik het aantal unieke delen genummerd. De laatste kolom is het gemiddelde cijfer dat de titel heeft op metacritic of gamerankings (bij geen cijfer op metacritic).
| jaar | titel(s) | deel | cijfer |
| 1986 | The Legend of Zelda | 1 | 84 |
|---|---|---|---|
| 1987 | The Adventure of Link | 2 | 73 |
| 1991 | A Link to the Past | 3 | 95 |
| 1993 | Link’s Awakening | 4 | 90 |
| 1998 | Ocarina of Time Link’s Awakening DX: rerelease + extra’s | 5 | 99 91 |
| 2000 | Majora’s Mask | 6 | 95 |
| 2001 | Oracle of Seasons & Oracle of Ages | 7&8 | 91 92 |
| 2002 | Four Swords: bij A Link to the Past GBA The Wind Waker | 9&10 | — 96 |
| 2003 | The Legend of Zelda: Collector’s Edition (Zelda 1,2, en N64 titels) | rerelease | 91 |
| 2004 | Four Swords Adventures The Minish Cap | 11&12 | 86 89 |
| 2006 | Twilight Princess | 13 | 96 |
| 2007 | Phantom Hourglass | 14 | 90 |
| 2009 | Spirit Tracks | 15 | 87 |
| 2011 | Ocarina of Time 3D: Remaster Skyward Sword | rerelease 16 | 97 93 |
| 2013 | The Wind Waker HD: Remaster A Link Between Worlds | rerelease 17 | 90 91 |
| 2015 | Majora’s Mask 3D: Remaster Tri Force Heroes | rerelease 18 | 89 73 |
| 2016 | Twilight Princess HD: Remaster | rerelease | 86 |
| 2017 | Breath of the Wild | 19 | 97 |
| 2019 | Link’s Awakening: Remake | rerelease | 87 |
| 2021 | Skyward Sword HD | rerelease | — |
| 20XX | Breath of the Wild vervolg | 20 | — |
Goud, Goud, Goud!
Wat opvalt is hoe hoog dat de games zijn qua cijfers. Gemiddelde is 86 (8,6 dus)! Ik denk dat er geen enkele gamereeks bestaat met soortgelijke hoeveelheid titels die zo’n hoge gemiddelde score heeft. Niet dat cijfers en scores alles zeggen over smaak of je eigen preferenties, maar dermate hoge cijfers bewijzen in elk geval dat Zelda gamereeks al 35 jaar kwaliteit levert. Ik zou zelf weinig veranderen aan de cijfers. De enkele “misser” van slechts 73 punten ben ik het mee eens. Alleen zou ik Link’s Awakening (beide versies) een iets hoger cijfer geven. Maar kortom: Zelda is goud. Alsof Nintendo dit zelf al van tevoren wist toen ze deel 1 met gouden cartridge uitbrachten!
Er zijn trouwens nog meer Zelda titels, zoals spin-offs als Link’s Crossbow Training en Hyrule Warriors. Deze hebben ook allemaal een hoge kwaliteit… Behalve die op de CDi. De enige Nintendo IP games die niet door Nintendo zelf worden ontwikkeld, zijn titels die ze zelf laten outsourcen. Zo zijn de Zelda Oracle of Seasons en Ages ontwikkeld door Capcom en Flagship. Maar Philips mocht zonder toezicht van Nintendo aan de gang met Super Mario en Zelda. Naar mijn mening krijg je dan echt een eervolle, gouden buitenkans. Echter wat Philips ervan maakte is te vreselijk voor woorden.
Definitie van Zelda
Wat definieert nu uiteindelijk de Zelda game?
- Action adventure gameplay (échte actie en gevoel van avontuur)
- Open wereld, waarin je vrij kunt rondlopen
- Een episch, maar tevens relatief simpel verhaal
- RPG elementen (side-quests, conversaties, levendige wereld)
- Uniek gameplay element per titel (een “hook”)
- MetroidVania elementen (verder kunnen komen dankzij nieuwe items)
- Geweldige herkenbare sfeer, muziek en stijl
- Dungeons met elk unieke puzzels en design
- Last but not least: Grootse bossfights
Ik wilde het eerst samenvatten in een Triforce van 3 Holy Points, maar zoals je ziet is mij dat niet gelukt. Zelda is en blijft uniek, want er zijn bijzonder weinig games nog altijd die soortgelijk spelen. De eerste 2 Darksiders titels zijn soort “Zelda in volwassen comic wereld”, en de nieuwe Ubisoft titel Immortals Fenyx Rising heeft veel Zelda invloeden. Er zullen er wel meer zijn, maar veel in elk geval niet. Daar staat tegenover dat er vrachtladingen aan Super Mario en Metroid stijl games zijn.
Zelda 35 jaar: op naar de 50!
Met Breath of the Wild wist Zelda zich opnieuw compleet heruit te vinden door je nóg vrijer te laten en meer crafting elementen toe te voegen (zoals Minecraft heeft). Niet iedereen vindt dit even tof, want veel Zelda-fans willen juist een meer “traditionele” Zelda. Maar dat was juist de kritiek op Skyward Sword: teveel van hetzelfde oude Zelda. Ik vind het juist goed dat Nintendo vernieuwing blijft brengen, want de oude titels zijn altijd nog eindeloos speelbaar. Als ik nu mijn oude Gameboy zou aanslingeren (na eerst de Attic Dungeon door te spelen op zoek naar 4 batterijen), en Link’s Awaking opstart, kan ik die game de rest van de dag spelen.
Maar wat staat ons te wachten? Ten eerste de zoveelste remaster/rerelease, deze keer van Skyward Sword. Ik ben aardig remaster/rerelease moe, maar dit vind ik wel een positieve uitzondering. Deze inmiddels 10 jaar oude Wii game kunnen we straks zonder Wii-motion wapper/zwaai controls gaan spelen, én ook nog eens on-the-go. Daarnaast komt er een Breath of the Wild 2, wat volgens mij de eerste echte duidelijke sequel wordt op een voorgaande Zelda game ooit. Klinkt erg niet-Zelda-like, maar ik twijfel er niet aan dat Nintendo er weer een totaal originele ervaring van zal weten te maken. En verder weten we nog niet wat er zal komen. Maar één ding weet ik wel: er komen vast nog meer geweldige Zelda games!
