Like a bitch out of hell, Akane is boos en bloedjelink.
Yakuza of NEE-kuza: Hell hath no fury like a woman scorned. Zeker niet met een peukje, dikke pipa enne, oh ja een vlijmscherpe katana. AKANE is een: Pixelart-cyberpunk samurai-arena retro-arcade slasher. Als dat je niet overhaalt om de game te spelen, wat in hemelsnaam wel? Lees in elk geval maar even verder, voordat je in stukjes wordt gehakt!
Releasedatum | 2018 |
Platform | Pc, Switch (gespeeld) |
Developer | Ludic Studios |
Publisher | QubicGames |

De wereld van Akane, met Akane
Akane is de naam van de hoofdpersoon, en zij leeft vecht in een Cyberpunk wereld. Mega Tokyo in 2121, en alles ziet er Blade Runner-esque uit. De game heeft weinig tot geen verhaal. Het flinterdunne plotje dat er al is, zie ik wel als een leuke toevoeging. Akane is qua opzet een oldskool arcade-game. Een mini-plotje is dus prima. Akane wil heel de Yakuza uitroeien, waarbij ze van plan is zelf uiteindelijk dood te gaan in deze strijd. Ze wil echter voordat ze de pijp uit gaat zoveel mogelijk boeven-dooien kweken. Ontroerend.
Echter zit er toch nog iets meer achter. De tutorial is een flashback naar Akane’s jeugd, waarin ze wordt getraind in zwaardvechten door een soort evil-uitziende Mr. Miyagi. Weet je alle challenges in de game te behalen, waar eigenlijk de game om draait, krijg je nog een epiloog die het één en ander verklaart over Akane’s verleden. Leuke, kleine reward voor het vele harde werk! Helaas houdt het daarmee wel op en zitten er geen alternative re-runs bij met nieuw einde waardoor Akane wel leeft, zoals Bloodstained: Curse of the Moon dit bijvoorbeeld doet. Akane blijft hoe dan ook doodgaan.

Hoe is het beeld en geluid?
De stijl van Akane is dikke pixels, maar dan heel gaaf en mooi getekend en geanimeerd. De game heeft hierdoor een bepaalde charme, en een erg tijdloze stijl. Een gritty en grimmige Cyberpunk wereld weergegeven op een bijna schattige pixel-art manier werkt vele malen beter dan dat je zou denken. De animaties zijn echt supervloeiend, vooral hoe Akane zelf rent, schiet en slasht is een genot om te zien. En over vloeiend gesproken, er vliegt heel wat bloed rond, gepaard met ledematen. De pc versie is bloederiger dan de Switch versie. Ook al zijn beiden bloederig, op de pc komen er plassen bloed op de vloer, bij de Switch is dit om één of andere reden weg.
Daarbij komt ook dat er maar 2 arena’s zijn bij Akane: de tutorial dojo, en het straatgebied in de main game. Hierdoor heeft Ludic Studios veel details en animaties in de achtergrond kunnen pompen. En dan over pompen gesproken, de soundtrack is zoals je die zou willen van een actievolle Cyberpunk game! De gehele soundtrack is door Cybass, een bekende producer uit Brazilië (net als de developer zelf). De tracks bij elkaar opgeteld qua tijd is ongeveer een half uur, waarbij ik ze eigenlijk allemaal wel van goed tot erg dik vind. Mijn favoriet is Saigo Theme. De gehele soundtrack had wel langer mogen zijn, maar dat komt meer omdat ie zo goed is dat je meer wil, en omdat ik de game zo lang speel. Voor een arcade game is een half uur unieke muziek al best wat.

Hoe speelt de game?
Akane is in geheel zijn opzet kort en simpel qua benadering. Geen gezever en gezeik, hop meteen spelen. Challenges halen en een zo hoog mogelijke score. Zo begint de game meteen wanneer je gaat starten, want achter het startmenu staat Akane reeds al klaar. Zoals ik al zei is Akane een arcade-stijl arena slasher. Je hebt maar 1 level/gebied waarin al het geweld zich afspeelt. Vrijwel alles maak je met 1 hit dood, maar Akane zelf legt ook bij 1 hit het loodje. Je vecht steeds in rondes van 100 vijanden met op het eind een boss. Uiteindelijk gaat het erom hoe lang je dit vol kan houden. Dat viel mij initieel tegen, want dit wist ik niet. Meestal heb je toch wel verschillende gebieden. Dit had ook wel gemogen in Akane, maar uiteindelijk is de gameplay dermate verslavend dat het niet boeit.
Onze suïcidale heldin vecht met katana en geweer, waarbij het vechtsysteem en de gameplay echt volgens de “easy to learn, difficult to master” benadering werkt. Hierin zit vooral de genialiteit van Akane. Je moet een goed ritme vinden en balans in de verschillende attacks. Daarnaast moet je goed de reflexen trainen met gebruik van blocking en dashing. Met enkel zwaardslagen spammen lukt het niet, want de stamina raakt op, dus je moet afwisselen met je gun en special attack. Je gun raakt ook leeg, en vult aan bij het verslaan van vijanden. Daarnaast vult er een dragon attack meter, waarmee je 2 soorten killing-spree super-moves kunt doen. Met de sterkste, Dragon Slayer, maak je alle vijanden op het scherm in 1x dood. Feest dus.

That’s Akane!
Dankzij challenges behalen unlock je items die je voordelen geven op het slacht-veld. En dit element is het leukste aan Akane. Zo unlock je betere guns, special moves en andere voordelen, waarbij je ook verschillende combinaties kunt maken. En deze challenges zijn pittig, maar wel uiteindelijk doenbaar. Eventjes Akane opstarten om eventjes een challenge of 1-2 te halen. 50+ combo doen? Drie Cyber-Ninja’s verslaan? Oh jee. Challenges accepted! Zo begon het. Uiteindelijk zat ik 4 uur later nog steeds de game te spelen, waarbij ik echt die Dark Souls euforie had toen ik eindelijk weer een challenge wist te behalen.
De gameplay is ook echt lekker, waarbij je weet gewoon dat het aan jezelf ligt als je doodgaat. Nou ja, bij mij was er een uitzonderingetje van joy-con drift (daar heb ik het over in deze 4 bytes over handhelds), waar ik pas achter kwam toen ik al 10x op mysterieuze wijze doodging. Nu heb ik al zo’n 20 uur in de game gestopt, waarbij ik inmiddels met trots kan zeggen dat ik alle challenges heb gehaald. Klaar met spelen dan? Nee, want nu is het nog altijd leuk om je eigen high-scores proberen te verbeteren, en dan te kijken welke gadgets, guns en katana combinatie toch net iets beter werkt.

Waarom wel spelen
Als je van uitdagende gameplay houdt, en van retro stijl arcade games, dan is AKANE een must-have. Ik begon eraan omdat het Cyberpunk sfeertje mij aansprak; nooit gedacht dat ik er zo aan verslingerd zou raken. Het spel kost ontzettend weinig, en het is super-verslavend op die geniale oldskool arcade manier, die we tegenwoordig enkel nog ervaren met de Souls-stijl games.
Waarom niet spelen
Als je laid-back wil gamen en niet houdt van veel uitdaging, moet je niet beginnen aan AKANE. De graphics zijn retro 16-bit pixel stijl, dat bevalt ook niet iedereen.

AFTERTHOUGHTS
Akane is geweldig, maar het schreeuwt in mijn optiek echt naar een vervolg die meer een actie-platform RPG kant op gaat. De developer Ludic Studios is nog jong en klein, waarbij ze op hun website nu aangeven met hun eerste grote game bezig te zijn. Daarnaast vind ik het een gemiste kans dat Akane alleen op pc en Switch is te spelen. Mijn tip aan Ludic Studios: Port het naar de PS4/5 en Xbox One X, en met dat geld dat je dan extra binnenstrijkt, kun je mooi steken in Akane 2, waarbij ze terugkomt als Cyborg!