Creepy Tale

Lekker als kind wandelen door het bos en paddenstoelen plukken met je mattie. What can go wrong? Nou, een heleboel, zodra je beseft dat je je bevindt in een verpieterde sprookjesachtige wereld a la de gebroeders Grimm. Oh jee: kind + bos = hommeles! Welkom bij Creepy Tale, een game die zijn naam eer aan doet.

Releasedatum	2020
Platform	pc, Switch (gespeeld)
Developer	Creepy Brothers
Publisher	Creepy Brothers

Hoe kwam ik aan de game?

Creepy Tale is een game die ik ken dankzij dat mijn oudste zoon Wolf van 6 jaar erover begon. Zoals ik al vaker heb aangegeven is hij gek op griezelen. Zo nu en dan kijkt hij op YouTube gameplay van games. Toen we Little Nightmares 2 hadden doorgespeeld, was hij nog niet erop uitgekeken (letterlijk), dus hij ging veelvuldig er nog filmpjes over kijken op JijBuis, wanneer die niet zelf de game ging spelen. Zo kwam hij door autoplay ook andere soortgelijke games tegen. Eentje daarvan was Creepy Tale. Onlangs heb ik de game daarom maar gekocht op de Switch (erg cheap vaak).

Creepy Tale is een handgetekende puzzel-platformgame waarbij je als kind in een grimmige wereld vol nare figuren zit. Dat klinkt als een Little Nightmares game inderdaad! Dat klopt helemaal, alleen is het wel duidelijk een andere stijl. Zoals dat de beschrijving van Creepy Tale zelf ook al aangeeft, heeft het een Gebroeders Grimm sprookjes-achtige stijl. Inderdaad zitten deze elementen erin verwerkt. En vergeet niet: de term grimmig komt van Grimm.

Show, Don’t Tale

Creepy Tale is typisch zo’n game van “show, don’t tell”. Je hebt geen dialoog in de game, maar alles wordt duidelijk uit wat je meemaakt en wat er gebeurt. Je speelt een jongen van rond de 9 jaar oud die samen met zijn vriend in het bos wandelt. Als ze zouden weten dat ze in een Grimm-wereld zaten zouden ze dat natuurlijk niet doen. Uiteraard gaat het fout, want jouw buddy wordt ontvoerd. Er is iets met een lichtgevende vlinder en rare monsterwezens en het is net als bij Little Nightmares dat eigenlijk alles vooral eng en naar is. De Grimm sprookjes referenties zijn duidelijk, maar ik vind wel dat ze er een leuke eigen verhaal van hebben gemaakt. Het voelt als een ode aan en niet als een grimm off.

De game is vooral van de sfeer. Het avontuur van Creepy Tale speelt zich echt af in een bruine, grauwe wereld vol rare enge wezens. Alles ziet er mooi handgetekend uit, waarbij de stijl mij erg bevalt. De omgevingen en figuren zijn allemaal mooi getekend. Sommige animaties zijn erg simpel of houterig, maar dit is nergens storend. Het voegt eerder toe aan de rare sfeer. De muziek is sferisch en goed. Deze valt niet erg op, maar voedt de creepy sfeer van.. eh Creepy Tale zeker.

Creepy Tale, Silent Puzzels

De puzzels zijn tevens ook van het “show don’t tell” type, zoals Myst en Machinarium dat zo sterk hebben. Je moet goed opletten dus. Je ziet dan een hint in de achtergrond, je vindt een vage afbeelding of je moet even wat nadenken of wat proberen. Niet alles voelt even logisch, maar ik had nergens een moment waarop ik langdurig vastzat of totaal niet begreep wat de bedoeling was. Uiteindelijk was niks langdurig overigens, want Creepy Tale is echt een korte game.

Creepy Tale is ergens ook een combinatie tussen stealth en puzzelen. Je moet bijvoorbeeld uit het huis van een heks zien te ontsnappen door haar toverdrank te vergiftigen. Hiervoor moet je dan eerst langs haar sneaken en moet je in de juiste volgorde paddenstoelen in een pot doen, terwijl ze het niet doorheeft. Dit soort situaties heb je er meer van. Als je wordt gepakt of doodgaat, hoef je altijd maar weinig opnieuw te doen. Creepy Tale savet automatisch met checkpoints.