De onbekende mobiele java game van een iconische serie
Het is mijn plan om alle Castlevania’s uiteindelijk te reviewen. Dus (helaas) ook Castlevania: Order of Shadows, de eerste mobile Castlevania game die Konami maakte. Afgelopen week Konami bekend heeft gemaakt de nieuwste mobile game Castlevania: Grimoire of Souls offline te zullen halen per september. Daarom leek het mij een goed moment de mobiele voorganger, Castlevania Order of Shadows, eens door te spelen. Een game die wellicht beter in de schaduw kan blijven, om heel eerlijk te zijn.
Releasedatum | 2007 |
Platform | mobile, Android |
Developer | Konami |
Publisher | Konami |

Mobile Whipping
Mobiele games… Er zitten echt wel goeie tussen, maar om eerlijk te zijn heb ik er grotendeels een diepe hekel aan. Dat komt met name door de verdienmodellen die er meestal achter zitten. En laten we eerlijk zijn, veel mobiele games laten qua besturing ook te wensen over, tenzij het type game zich perfect leent voor touch controls. Nu is het met Castlevania: Order of Shadows gelukkig zo dat er niet een megalomaan verdienmodel achter hangt. Je hoeft niet een x aantal zweepslagen in te kopen met microtransactions, noch unlock je armors en items door middel van lootcrates. Deze mobiele platformer stamt nog uit de tijd dat deze duivelse verdienmodellen nog niet bestonden. Dat is in elk geval 1 voordeel. Veel meer voordelen gaan er helaas echter niet meer komen.
Castlevania: Order of Shadows stamt uit de periode waarin mobiele games net een beetje ergens op begonnen te lijken (al moet je niet fucken met Snake natuurlijk). Als je terugkijkt naar wat er verder uitkwam in 2007, schrik je waarschijnlijk. Zo werd SolaRola als één van de beste games gezien, check hier en schrik maar eens van hoe dat er destijds uitzag. We hadden toen nog geen HD schermpjes van tabletformaat. Het was eigenlijk al heel wat dat het in kleur was en dat er überhaupt unieke games uitkwamen op je bel-apparaat. Ik heb met mijn review van deze Castlevania hier ook rekening mee gehouden. De hardware was nog echt beperkt, qua geheugen, schijfruimte en alles.

Order of Managing Expectations
Castlevania: Order of Shadows moest je eigenlijk ten tijde van diens release al niet teveel van verwachten. Maar je kon actueel een Castlevania game op je mobiel spelen, hoe gaaf! Op zich wel, maar… Als je nagaat dat het jaar ervoor Castlevania: Portrait of Ruin verscheen op de DS, ga je toch wel achter je oren krabben. Bovendien verscheen ook niet lang na het uitkomen van Order of Shadows nog een DS game: Castlevania: Order of Ecclesia, wat één van de meest positief ontvangen Castlevania games is allertijden. Maar wie niet waagt, wie niet wint Wie nooit zijn tanden in iets zet, weet nooit hoe iets proeft. Het feit dat Konami een poging besloot te wagen op mobiel vind ik, zeker in 2007, noemenswaardig.
Hoe heb ik Castlevania: Order of Shadows trouwens vandaag de dag gespeeld? Heb ik een oud nokiaatje uit de kast gehaald of een Galaxy S0? Nee. De game is heel simpel te downloaden en installeren op je huidige smartphone met een emulator app. Je moet hiervoor J2ME Runner of J2ME Loader installeren, en de game zelf is hier te vinden. De game is allang niet meer te koop, dus er is ook niks illegaals aan, mocht je je hierom zorgen maken. Vervolgens kun je via de J2ME app de game aanslingeren, allemaal zonder problemen. Bleef het maar zo probleemloos, zou ik even later denken!

Dracula van een Game
Je speelt een nieuw verzonnen Belmont mannetje, genaamd Desmond Belmont, die in de 16de eeuw het moet opnemen tegen… Dracula? Nee! Tegen de snode lui die Dracula proberen terug te brengen. En dát is inderdaad The Order of Shadows! Eigenlijk hebben de makers behoorlijk hun best gedaan om in deze korte platform game een goed plot aan te brengen. Ironisch genoeg meer dan bij de meeste andere Castlevania games. Geregeld heb je dialogen met Desmond’s zussen, Dolores en Zoe. Uiteindelijk voelt heel de game meer aan als een episode 1 van een game die zeker 4 episodes had moeten zijn. De game eindigt ook vrij opeens wanneer je in een bossfight een leider van The Order of Shadows verslaat.
Castlevania Order of Shadows speelt als een ouderwetse 2D platformer, maar dan op je mobiel. De game stamt nog uit de tijd dat we toetsen op onze mobieltjes hadden, maar met de emulator wordt dit nu gesimuleerd op je touchscreen. Dat is niet echt een feest, want geregeld duw je met je duim de verkeerde knop in. Uiteindelijk went het wel redelijk, maar de extra knoppen die je hebt om bijvoorbeeld een ontwijk-move te doen, blijven toch echt shit besturen. Ik betwijfel ook ten zeerste dat dit veel beter bestuurde destijds op een mobiel met actuele toetsen. Gelukkig is Castlevania Order of Shadows over het algemeen erg makkelijk, iets dat ik echt zie als een pluspunt bij deze titel.

Fastlevania
Castlevania Order of Shadows is verder uiteindelijk een beetje een wazige game ervaring. De graphics zijn eigenlijk prima in orde met veel afwisseling in omgeving. De muziek is eigenlijk zelfs best tot zeer goed te noemen. Alleen de animaties zijn soms heel raar, en de muziek is steeds kort alvorens het looped. Gelukkig speelt de game makkelijk door, op 1-2 kleine stukjes na die ineens heel lastig zijn. Het lijkt allemaal meer op een bèta-versie. Waarschijnlijk komt dit ook door de beperkte phone hardware, en dat het nieuw was voor de programmeurs om hiermee om te gaan.
Het lijkt bovendien erop dat men grotere plannen had met Castlevania Order of Shadows. Je hebt een levelsysteem, magic moves, verschillende wapens en allerhande unieke items. Dat is echt absurd voor een mobiele game die je in 1-2 uur uitspeelt. Bovendien kun je de game makkelijk uitspelen door enkel 1 wapen te gebruiken. Vervolgens als je de game uitspeelt unlock je allerlei dingen, zoals een hogere moeilijkheidsgraad, sountrack en dergelijke. De ambitie was er dus duidelijk wel, maar de uitwerking niet. De makers wilden de game ook canon laten zijn en hebben zelfs destijds met Koji Igarashi (de man achter Symphony of the Night) contact gehad over plot en verhaal.

Eindoordeel
Castlevania: Order of Shadows is eigenlijk een verdoening van je tijd, ook al is deze wel gratis te spelen nu. Het feit dat je het binnen 1-2 uur kunt uitspelen maakt het niet een al te grote marteling om deze game eens te spelen. Het is wel fascinerend ergens om te zien dat er goeie elementen zijn, maar toch grotendeels faalt. Als je zo iemand bent als ik die echt heel graag elke Castlevania wil hebben gespeeld, kun je het wel eens wagen. Ook al is duidelijk te merken aan veel factoren dat de makers er echt hun best op hebben gedaan, toch slaat de zweep (letterlijk) uiteindelijk mis. Dít zou nu een perfecte game zijn voor een remake, want de potentie is er zeker.
Ron
Klinkt niet echt als een aanrader 😬
Retrogamepapa
Klopt, tenzij je net als ik echt graag alle Castlevania games wilt ervaren, of je hebt een fascinatie voor gefaalde projecten… laat deze maar lekker links liggen.