Very Little Nightmares

Een mobiele, schattige nachtmerrie.

Zowaar heb ik weer eens een game gespeeld op mijn smartphone. Ik zal hier nooit fan van worden, maar ja, door het helemaal weigeren loop je toch best wat toffe games mis. Dit is trouwens al de derde mobile game die ik review! Hiervoor heb ik twee Castlevania titels gereviewd: Order of Shadows: vermijd deze, en Grimoire of Souls: niet meer speelbaar. Niet echt shining examples helaas. Dan is er dus nu Very Little Nightmares. Zou die mij beter bevallen? Gelukkig speelt de game niet als een nachtmerrie! Lees maar mee.

Releasedatum	2019
Platform	Mobile (Android en iOS)
Developer	ALIKE Studios (niet Tarsier Studios dus!)
Publisher	Bandai Namco

In de nachtmerries gedoken

De Little Nightmares games zijn erg populair. Toen de eerste game uitkwam had ik niet veel zin in weer zo’n duistere indie game. Het zag er erg gaaf uit, maar ik had zoiets van “ik speel die kleine nachtmerries* later wel”. Maar toen begon mijn oudste zoontje (toen nog 5) in 2020 steeds erover: “Hebben wij Little Nightmares papa? Mag ik die spelen?” Het eerste wat ik mij vooral afvroeg was hoe hij ervan af wist. Uiteraard kwam dit door YouTubers zoals Dante die de game helemaal doorspelen (met non-stop audio gekwebbel om de sfeer compleet te vergallen). Bij mij ging het ook toch wel jeuken om de game te proberen.

Vervolgens duurde het niet lang of ik had met mijn zoontje heel de game uitgespeeld, en een review van Little Nightmares geschreven. Maar wat doemde daar aan de horizon op in januari 2021? Little Nightmares 2! Joepieeeee. En toen las ik ergens dat het “de derde game in de gamereeks” was… Heh? Alle grimmige platformpjes nog aan toe, welke hebben we gemist dan? In 2019 kwam er dus nog een mobiele game voor iOS en Android uit, genaamd Very Little Nightmares. Oehhhh! En het zag er nog allemaal goed uit ook. Die moesten we maar eens spelen dan!

*Wat ben ik blij dat we in Nederland niet alles in het Nederlands vertaald uitbrengen.

The Reviewer in the black clothes

Very Little Nightmares is een puzzelgame die speelt in isometrische view, waarbij alles handgetekend is. Alle figuren en vijanden in de game zijn wel 3D gemodelleerd, maar ze lijken volledig handgetekend. Je speelt in de game een meisje met een gele regenjas. Is dit Six dan, uit de andere delen? Dit blijft lang onduidelijk. Ze wordt “Girl in the Yellow Raincoat” genoemd op het internet en zij is met haar luchtballon gecrasht in een grote mansion genaamd The Nest. Hier zit het uiteraard vol met grote enge grotesque mens-monsters, zoals de wereld van Little Nightmares dat betaamd.

Met het meisje moet je dus The Nest zien te doorkruisen. Dit speelt vrij lineair, op min of meer dezelfde manier als bij de andere Little Nightmares games. Sommige gebieden kun je meerdere kamers in en uit, voordat je weer doorgaat, en de andere keer heb je stukkenJe houdt bij het spelen van Very Little Nightmares je smartphone ook rechtop. Uiteraard speelt de game verder met touch controls, waarbij als je ergens tapt met je vinger, de hoofdpersoon daarnaartoe loopt of op klimt. Je kunt ook objecten oppakken, dit doet het meisje vanzelf wanneer nodig. Met een double-tap gaat ze rennen, en dat is regelmatig nodig met al die enge vijanden.

Very Big Creeps

Very Little Nightmares heeft met zijn eigen unieke The Nest locatie ook unieke vijanden. De grote misvormde mens-wezens die permanent alle kinderen het leven zuur maken tergen ook hier de boel. De eerste die je tegenkomt is The Craftsman, een rare eng uitziende kwibus die in een rolstoel zit. Hij maakt kledingstukjes en pruiken. Voor wie? Ja… Daar kom je later wel achter. Naast dat je de wat meer standaard puzzelstukjes hebt, heb je ook soort van “survival puzzels”, waarbij je moet uitzoeken hoe je zo’n engerd moet zien te ontwijken. Naast The Craftsman heb je ook nog The Butler en degene die de baas is over hen (maar die wil ik niet verklappen).

Zoals de titel Very Little Nightmares al een beetje weggeeft is de game niet groot. Dat zijn de main titels ook niet. Echter vind ik de game toch echt lang genoeg. Er zit veel afwisseling in locatie, soorten puzzels en manier van spelen. Het leukste stuk vond ik dat je in een gebied met meerdere kamers een x aantal Nomes (witte kabouterwezentjes) moet vinden. Bij veel stukken in de game ga je vaak dood, want het is niet makkelijk. Echter is dit nooit problematisch want de game heeft voordurend checkpoints. Je hebt ook nog geheime speeldoosjes die je kunt vinden, waaruit pop-versies springen van bekende characters uit de hele gamereeks. De locaties waar je die vind is gaaf om naar te zoeken.