Gameboy’s tweede, onbekende Castlevania game.

Dracula in je broekzak! Het was in 1989 met de komst van de Game Boy een wonder dat je een handheld console had. Je kon nu overal toffe games spelen, waaronder Castlevania: The Adventure. De zwart-groene graphics zagen er toen ook al niet supertop uit maar dat drukte de pret niet, zolang er genoeg licht was (voel die zon, Draculaatje!). Op de Game Boy zijn uiteindelijk 3 Castlevania titels verschenen, en deze review van Castlevania II: Belmont’s Revenge is de tweede titel die uitkwam. Iedereen kent de eerste wel, maar hoe is deze vervolggame die bijna niemand heeft of kent?

Releasedatum	1991
Platform	Nintendo Game Boy
Developer	Konami
Publisher	Konami

Tweede zweep in de handheld

De eerste Castlevania game op de Game Boy, Castlevania: The Adventure, was eerste game die ik reviewde op deze site. Vanwege het logo design dacht ik altijd dat het The Castlevania Adventure was, maar afijn. Deze Castlevania kwam in 1989 uit met de launch van de Game Boy handheld console. Deze verkocht daardoor als een tierelier, ondanks dat het een vrij matige game is. Twee jaar later, in 1991, kwam er een directe sequel uit voor “The Adventure”. Heet deze sequel dan Castlevania: The Adventure 2, The 2nd Adventure of The Adventure Continues? Neen! Deze game heet Castlevania II: Belmont’s Revenge. Er zijn dus twee Castlevania II games, want je hebt ook “Simon’s Quest” op de NES. Lekker verwarrend, zoals bij wel meer Castlevania games.

Castlevania II: Belmont’s Revenge is trouwens een vrij zeldzame en obscure titel, want hij is voor zover ik weet al vanaf 1991 moeilijk verkrijgbaar. Achter het bestaan ervan kwam ik zelf ook pas in de jaren 00. In deze Castlevania speel je weer Christopher Belmont die het klusje moet klaren. Er is wel een leuk plotpunt toegevoegd, namelijk dat de zoon van Christopher, genaamd Soleil een evil persoon is geworden. Ondanks dat zijn naam suggereert dat hij “het zonnetje in huis” zou moeten zijn, is Soleil dus overgegaan naar de dark side. Soleil probeert namelijk Lord Dracula weer tot leven te wekken! Dus met weemoed pakt Christopher zijn zweep en gaat aan de slag.

Castlevania a la Sartre

Wanneer je Castlevania II Belmont’s Revenge aanslingert begin je niet gelijk met papa Christopher op het scherm. Je krijgt een kaart voor je neus met 4 kasteel-levels (kastevels, kastelevels?) waaruit je kunt kiezen. Oeh! Je mag dus zelf kiezen in welke volgorde dat je de levels speelt. Leuk, maar verder heeft het niet veel om handen. Belmont is geen Mega-Belmont-Man die speciale powers krijgt na het verslagen van een baas, dus het is puur voor de lol eigenlijk dat je de volgorde zelf kan bepalen.

De vier “kastelevels” zijn en spelen heel anders, met zelfs unieke vijanden. Je hebt crystal castle, plant castle, rock castle en cloud castle. Deze zijn allevier qua leveldesign heel anders, met ieder toffe, originele elementen erin. Zo heb je bij rock castle gedeeltes die helemaal in het donker zijn, waarbij je met de fakkels moet uitkijken. Één van de dingen die origineel waren aan Castlevania: The Adventure, was dat er veel verticale platformgedeeltes bij zaten, iets dat je eigenlijk nog altijd zelden tot nooit ziet. Dit zit ook weer bij Belmont’s Revenge erbij, maar dan is het verbeterd, met meer afwisseling en algeheel leuk leveldesign.

castlevania belmonts revenge eindlevels overzicht

Totaalvania

Belmont’s Revenge speelt stukken beter dan zijn voorganger. Christopher heeft zichzelf opgezweept, want hij is vele malen minder traag. Hierdoor is het gehele speelplezier stukken beter. De muziek, die zoals altijd weer keigoed is, is ook meer opzwepend, dus wie weet hoort onze Belmont dat wel. De zweep heeft dezelfde power-up methode als de andere oude delen, dat je zo’n bolletje pakt en dan 2x de zweep kunt sterker maken. Hierdoor krijg je een lange kettingzweep met een grote knots op het uiteinde. Kijk, dáár maak je pas echt monsters mee kapot! Je hebt de keuze uit 2 subwapens, de holy water en de bijl. Zeker richting het eind, en bij bepaalde bazen ga je die nodig hebben.

Vergis je niet, de game is niet makkelijk, maar bijna niks voelt unfair. Uiteindelijk heb je ook een aantal toffe bossfights, waarbij de moeilijkheidsgraad wel sterk kan wisselen. Het zijn allemaal wel originele bazen, die je niet bij andere Castlevania’s tegenkomt. Uiteindelijk is Castlevania II: Belmont’s Revenge wel een stuk groter dan zijn voorganger, met in totaal zo’n 7 levels. Kortom, alles is beter dan het eerste deel, zonder dat de goeie elementen zijn vergeten. Helaas kun je niet saven bij deze game, waardoor de game dus best lang is eigenlijk. Als je het vergelijkt met de gemiddelde “niet kunnen saven” Gameboy titel, voelt Belmont’s Revenge als één van de langere, en is sowieso lang genoeg. De duur is precies goed.

Eindoordeel

Castlevania II: Belmont’s Revenge is een veel betere game dan zijn voorganger. Originele settings met leuk leveldesign, betere besturing en toffe bossfights maken dit een ook nog vandaag goed te pruimen Gameboy klassieker. Ook al is verhaal secundair: toch vind ik het tof dat het als een direct vervolg geldt, met ook nog zoiets leuks bedacht als een “Belmont turned evil”. Wil je de game in huis halen is het wel erg prijzig, vanwege zijn schaarste. Maarrr… Belmont’s Revenge is ook verkrijgbaar bij de Castlevania Anniversary Collection, die op alle moderne systemen verkrijgbaar is!